Page 1014 - Vahid Rzayev
P. 1014

1012




                  etmişlər.
                  O maza anlayışı o qədər geniş yayılmış bir mə'na daşıyıcısı olub ki, həmin, Maza -
                  Arxitekturaya, Musiqiyə, Tibbə qədər özünə məxsus yer tutub.
                  Tibbdə,  "Vazaya  dolanmış  İlan",  anlayışında,  "Yer  həyatına  sırmanmış  sağlam  can
                  olmalı,  sağlam  olmayan  can,  məzar  üstü,  Vaza  qədərində  ola  bilər",  kimi  anlam
                  daşıyıbdır.
                  Xalq  arasında  işlədilən,  "Mazi",  sözü,  keçmişə  aid  olub,  kimisə,  nəyisə,  hansı  bir
                  hadisənisə bir də, yada salmaq, yad etmək kimi ifadə edilibdir.

                  Dünya  üzrə,  Tibb  aləmində,  istifadə  olunan,  işlədilən,  yağ  tərkibli  məlhəm  də,
                  müalicəvi olan, dərman kimi, "Maz", adlanır.
                  Həmin,  "Maz",  bədənə,  dəriyə  düşmüş,  görünən  yaralara,  xoralara,  nazik  qatla,
                  sürtülərək,  yara  tərkibində,  dəriyə  düşmüş  olan,  Bakteriyaları,  Mikrobları,  kiçik
                  zərərli, mikro orqanizmləri, "Öldürüb", məhv etməklə, yaranı sağaldan, məlhəm də,
                  "Maz", kimi adlanır.

                  Azərbaycanda, xalq arasında dəyərlər ki, "Ölmək istəyirsənsə, Mazandarana gəl".

                  Maraqlı hal bir də, ondan ibarətdir ki, "Maz", dedikdə, "Maz", "Məzar", səsləndikdə,
                  o  keçmişə,  olmuş  keçmiş,  hadisəyə  və  kiminsə,  daha  məzarlıqda,  onun  ölmüş  olan
                  halını ifadə edərək, onun yad edilməsi kimi, ifadə edilir.
                  "Maza", Polyaklarda "Mazurka", rəqsi adı ilə, ifa olunur.

                  "Mazurka", rəqsi orta musiqi tempində, olmaqla, bir cüt insanın rəqs ifasıdır ki, mə'na
                  mahiyyəti, "ölənə kimi birlikdə", düşüncəsi ilə ifa olunurdu.
                  İndiki dövrdə, "maza", yaddaş ifadəsini, ancaq Jarqon dili kimi, istifadə edərək, dəstə
                  arasında,  "pay  bölmə",  mə'nasında  işlədərək,  "Maza",  sözünün  əsas  mahiyyətinin,
                  "məzarla", yekunlaşan", anlamını itiribdirlər.

                  Bu, hal çox acınacaqlı bir haldır.
                  Yer  üzü  insanları,  keçmiş  halları,  unuda  -  unuda,  itirə  -  itirə,  yenə  də,  sonuna,
                  mazzaya, məzara, boş qalmış vazaya qədər, ona doğru, onu duymadan, onu bilmədən,
                  ona doğru, irəliləməkdədirlər.

                  Bir neçə misal, Musiqi əsərlərində istifadə olunan adlardan:

                  Rapsodiya - sərbəst olaraq, improvizasiya tipli.
                  Melodiya - oxumaq, oxuyan səs.

                  Elegiya - şikayət, qəmginlik, həyatın ağır şərtləri.
                  Noktyurn - arzu etmək xarakterli.

                  Rekviyem - "Əbədi həyat rahatlığı ver, Tanrı".

                  və s. musiqi terminlərinin hər biri, ayrı - ayrılıqda böyük mə'nalar kəsb edirlər.
   1009   1010   1011   1012   1013   1014   1015   1016   1017   1018   1019