Page 903 - Vahid Rzayev
P. 903

901




                  Çox istidirsə, yenə də, yemir, ağlayır.
                  Orta temperaturda, Ana vücut temperaturuna, yaxın olanda, rahat yeyir, yuxlayır.

                  Maraqlı sual çıxır, ortaya.
                  O, körpə uşaq, çox körpə halında, necə tə'yin edir ki, ona verilən, süd tətkibi, Ana süd
                  tərkinindən, lazım olan temperatur həddindən, fərqlidir?

                  O, körpə uşaq, hələ özünü, tanımır, belə.

                  Haradan bilir ki, dad dəyişik, temperatur həddi, dəyişikdir?
                  Axı, bütün körpələr, bə'zi heyvanat aləmindəki olan, onların balaları niyə, ilk andan,
                  “süd”, yeməlidirlər?

                  Ümumiyyətcə, Yer üzündə olan, bütün süd tərkibləri, doymuş məhlullar, distillə suyu,
                  yağış suyu, sırasına, (Ph - 5,5, vahid), aiddirlər.
                  Bütün süd tərkibləri, bioloji dad saşıyıcısı, bütün temperatur hədləri arasında, dəqiq,
                  temperatur daşıyıcılarıdırlar.

                  Bu  sadə  səbəbdən,  körpə  uşaq,  öz  gətirdiyi  yaddaşına  görə,  bu  halları,  dörd  dad
                  daşıyıcısını,  yə'ni  ki,  öz  vücut  yaddaşı  arasında,  acı,  turş,  şirin,  şor  və  öz,  bədən
                  temperaturu 36°C- fərqini, anilikdə, müqayisəli olaraq, özü tə'yin edir.
                  Bu bütün canlıların, yaddaş daşıyıcılığıdır.

                  Bir misala da, baxaq.

                  Bütün insanlar, gül - çiçəyi, çox istəyirlər.
                  Çəmənliyi, gülzarlığı, özlərinə, çox rahat qəbul edirlər.

                  Nə baş verir, bu halda?
                  İnsan, bütün canıılar, o, güldə - çiçəkdə, bitki örtüyündə, hər bitkinin, bioliji doymuş,
                  rəng  tərkibini,  doymuş  temperatur  hədlərinə,  baxıb,  öz  carlığının  da,  onlarla  bir
                  əhatədə  olduğunu,  öz  yaddaşı  arasında,  anilikdə  bölüşdüyündən,  bütün  İnsanlara,
                  bütün canlılara, gül - çiçək, doğma, görünür.

                  Sanki öz varlığının, “ara həddinə”, baxır.
                  İnsan, niyə bioloji halla “ölür?”.

                  Deyirik ki, bu “bioluji”, ölümdür.

                  İnsan  təbii halla,  bu  dünyadan  ayrılanda,  bir  anlıq,  kəskin  olaraq,  dörd  dad  halı,
                  anilikdə dayanır.
                  Yə'ni  ki,  acı,  turş,  şirin,  şor,  tərkib  halı,  bir  anlıqda,  susur,  o,  funksiyalar,  Kainat
                  tərəfindən, dayandırılır.

                  İşıq - Zərrə rabitəsi, dayanır.
   898   899   900   901   902   903   904   905   906   907   908