Page 902 - Vahid Rzayev

900

Acının, özü də, əsas amildir.
Bütün dərman preparatları, acı daşıyıcısıdır və acıdır.

O, acı miqdarı ilə, həkim, xəstəni müalicə edir.
Acı miqdarı artdıqca, turş, şirin, şor miqdarını, vücut, bədən, canlı, orqanizmdə, sanki,
çağırışa başlayır.

Əgər Yer kürəsində, bütün canlıların, hərəkətlərində, davranışlarında,
münasibətlərində, düşüncələrində, varlıqlarıda, işlərində, lazımsız müharibələri ilə,
özləri - özlərində, “acı miqdarlarını”, artırırlarsa, onda Yer üzündə, faciələr, fəlakətlər,
dağıntılar, bütün xəstəliklər, başlayır.

Onda da, Kainatı, biz özümüz, köməyə çağırırıq.
“Köməyi”, yenə də, Kainatdan, umuruq.

Yazıq Kainat, milyon illərdir, sən hələ də, bütün halları, nizamlayırsan, nizamlamağa,
çalışmaqdasan.
Mətndə deyilən, “acı”, heç bir köməkçi acı ilə, kompensasiyada, əvəz oluna bilmir,
olunmur.
Yə'ni ki, həmin acı miqdarını, İstiot acısı ilə, Bibər acısı ilə, başqa əlavə acı ilə, əvəz
etmək olmur.

O, acı, vücutlarda olan, bioloji - acıdır.
O, vücutların varlığında olan, vacib bir, daşıyıcıdır, komponentdir.

O, acını, o, turşu, heç bir üsulla, vücutlardan, varlıqlardan, tamamı ilə, yox etmək,
utilləşdirmək, olmur.

O, dad daşıyıcıları, acı, turş, şirin, şor, mütləq olan, bir varlıqlardır.
Onlarsız da, heç bir Yaranış varlıqları yoxdur, heç mövcud da, deyildirlər.

“Bioloji acı”, haqda, bir neçə misallar var.
Bioloji varlıqlar haqda, bir neçə, misallara baxaq:

çox körpə uşağa, Ana südündən, ayrı, əlavə olaraq, süd verildikdə, o, körpəyə (bir
neçə aylıq), verilən süd tərkibində, şəkər miqdarı, çox olduqda, körpə həmin tərkibdə
olan, südü yemir, ağlayır.
Yaxud, təmamı ilə, o, süd tərkibinə, şəkər tozu əlavə edilmədən, verildikdə, yenə də,
o, ağlayır, yemək istəmir.

Orta şirin tərkibdə, verilən südü, yeyir, həmin andaca, yenə də, yuxuya gedir.

Yə'ni, süddə orta tərkibli, şəkər miqdarı, Ana südü, tərkibinə çox yaxın olduğundan,
(dərin yaddaşdan), o, tərkibi, rahat yeyir.
Verilən süd, soyuqdursa, yenə də, yemək istəmir, ağlayır.