Page 541 - Vahid Rzayev
P. 541

539




                  Biri-birindən çox da, uzaqda olmayan, yaxın məsafələrdə olan, yaşayan insanlara isə
                  xəbəri, sifarişi çatdırmağa, aparmağa Xüsusi adamlar olurdu ki, onlar xəbəri “sözdə,
                  sözlə”, sür'ətlə qaçaraq, aparıb çatdırardılar.
                  Bunlar,  “Marafon”-çular  adı,  daşıyırdılar.  (Burada  çox  qəribə  bir,  Heca  bölmələri
                  nəzərə çarpır.

                  Heca bölmələrinə duqqətlə baxdıqda, belə bir mə'na görünə bilir.
                  Burada: “Ma-ra-fon”, sözündə “Ma” - törədici, Canlı edə bilən, “Ra”- İşıq toplumu,
                  “Fon” - səs kimi, anlam olmuş olsa, onda belə bir qənaətə gəlmək olar ki, Göndərilən
                  “söz,  kəlmə”,  sözlər  arasından  “Həqiqət  törəməsi,  həqiqətdir”,  özü  İşıq-  qədərində
                  Doğrudur, Fon - isə, eşidə bildiyin sözün, səsə çevrilməsidir!

                  Amma,  belə  bir  araşdırma,  qənaətinə  gəlməkdə,  sadəcə,  düşüncə  təhlilindən  irəli
                  gəldi).
                  Onlar,  hər  hansı  bir  “xəbəri,  sifarişi”,  çatdırmaq  üçün,  qaça-qaça, yubanmadan,
                  ləngimədən, dayanmadan, qaçaraq yerinə yetirirdilər!

                  Hər adam da, Marafon-çu ola bilmirdi o, səbəbdən ki, ona güc, böyük qüvvə tələb
                  olunurdu!
                  Çox-çox  sonralar,  insanlar  artdıqca,  ona  mütənasub  yaşayış  Ərazilər  də,  artırdı,
                  böyüyürdü, biri-birindən, daha uzaqlaşırdı!
                  O, dövr İnsanlar ilk simvollar, ilk işarələr, ilk həriflər (Piktoqraflar), ilk əlifbalar tərtib
                  etməklə, ilk yazı mədəniyyətini inkişaf etdiriblər.

                  Həmin yazı mədəniyyəti, ilkdən daşlara, qaya üstü təsvirlərə, simvol işarələrlə həkk
                  olunurdu!
                  Çox sonralar, Gil üzərində, (hələ kağız kəşf olunmamışdı), həmin işarə-simvollardan
                  istifadə etməklə, ilk yazı mətnləri, meydana çıxa bildi!
                  Orta yaxın məsafələrə, Marafonçular (Qaçarlar), xəbər, sifariş çatdıra bilirdilər, çox
                  uzaq məsafələrə isə, Çapar-Qasidlər, xəbər aparıb, çatdırırdılar!

                  Çapar-Qasidlər,  başqa  məntəqəyə  çatdıqda,  onları  yubatmadan,  başqa  At,  əvəz
                  verməklə, yollarından saxlamırdılar.

                  Həmin, “Qasid atları”, xüsysi Cins atlardan olurdu ki, onlar da, marafonçular kimi,
                  sür'ətli olmaqla, yola da, məsafələrə də, dözümlü olurdular!
                  Çapar-Qasidlər  artdıqca,  şifahi  xəbər  aparan,  qaçaraq  Marafonçuların  sayı  da,
                  tədricən, azalmağa başladı!

                  Çox  sonralar  isə,  Çapar-Qasidlər,  Dövlətlər  arası,  mühüm  vacub  xəbərləri,  kağız
                  papiruslarda yazılmış, mətnləri yubanmadan, yubatmadan çatdırırdılar!
                  O, Çapar-Qasidlərlə yanaşı, ilk Arabalar (karetalar), kağız məktublar, daşıya ilirdilər!

                  Göndərilən yazı-məktublar, çox saylı, kisələrlə daşınırdı!
   536   537   538   539   540   541   542   543   544   545   546