Page 539 - Vahid Rzayev
P. 539
537
Cəmlə cəm, cəmlərlə-cəm!
“O”, Tək olmasa, necə olar, cəmdə-cəm?
“O”, Tək Yığar, Cəmdə-cəm!
“O”, Təkdən Başlar, Cəmlərlə-cəm!
“O”, Tək Yığmarsa Cəmdə-cəmi, necə olar Cəmlərlə-cəmi?
Cəmlər yığışarlar, cəm olarlar!
“O”, Tək Başlanğıcından, Bir də, Cəmlər arasında, Cəm olarlar!
16.05.2017
***
Həyat, Ölüm...
Gəldiyimiz Aləmə, bir də qayıtmağa deyilən, O, “Ölüm,” - bir vasitədir.
Ölüm yoxdur!
“Ölüm” - Adı, ancaq Qayıdışa, bir üslubdur!
Burada, yer Aləmində , Doğuluruq, ailəmiz arasında, Sevinclə qarşılanırıq!
Oraya isə, O, Aləmə isə, İnsanı, Kədərlə “yola” - salırıq, onunla, vidalaşırıq!
Orada, “O aləmdə” - onunla, bir də, görüşmək, ümidi ilə, vidalaşırıq!
Bəşər heç düşünmədi, “vidalaşdığımız” - insanla, O Aləmdə, görüşmüş olsaq əgər,
biri-birimizi necə, tanıya biləcəyikmi?
Məsələ bundadır ki, (şərti olaraq Vahid) insan, bu Həyatla vidalaşdısa, “məni” ' son
dəfə necə görmüşdülərsə, yaddaşlarda o, simada, qalaram!
Amma, biz Dirilər, Sağ qalanlar isə, yer Aləmində, illər ərzində, dəyişilirik.
Mümkündür ki, “o bizi”, (məndən əvvəl bu dünya ilə vidalaşmış olan), o biri
Dünyada, əgər bir də məni, görmüş olşa, yəqindir ki, bizi, “tanımamış” - olsun!
Amma biz, “onu” görcək, həmin an onu, tanıyacağıq!
Çünki, bu Dünya ilə vidalaşanlar, Ölənlər, o Aləmdə, bizim onu son dəfə necə
görmüşdüksə, O, gördüyümüz görkəmdə, simada, üzdə qalarlar, heç dəyişilməzlər!
Amma bizlər, diri qalanlar isə, Yer Aləmində yaşadıqca, tədricən özümüz də, simamız
da, yaşımıza uyğun olaraq, xeyli dəyişiklərə uğramış olur!
17.05.2017
***
Söz...
Sözə, söz gərəkdir!
Fikrə, söz gərəkdir!