Page 546 - Vahid Rzayev
P. 546

544




                  Çox qədim, Tarixi yazılarda, yazı Mətnlərində, Zeytun, Əncir, Nar, qeyd olunduqda,
                  bu Adlıqlar, Azərbaycan Ərazisinə, “işarə”- kimi, qəbul edilirdi.
                  26.05.2017

                  ***
                  Ağrısızlıq əhatəsində olan, İnsan...

                  Ətrafa baxırsan, bütün varlıqlara baxırsan, məvhumlara baxırsan, onların hamısı, ağrı
                  verməyən - Ağrısızdırlar!
                  Su ağrısız, körpəyə ana südü ağrısız, hava qatı ağrısız, buğda, un, çörək ağrısız, İşıq,
                  İşıq tezliyi, ağrısız!

                  Bitki aləmi meyvə, göyərti, yağ, süd məhsulları, ağrısız!
                  Mamır qaya ilə, qaya isə, mamır ilə, ağrısız!

                  Təbiətdə quşlar, sularda balıqlar, ağrısız!

                  Gecə ağrısız, Gündüz ağrısız!
                  Səma ağrısız, Kainat ağrısız!

                  Rənglər ağrısız, dadlar ağrısız!
                  İnsan, canlı aləmi bu ağrısızlıqlar əhatəsində, ağrısız!

                  Əgər  ki,  yuxarıda  deyilənlər  ağrı  verib,  ağrıların  daşıyıcıları  olmuş  olsa  idi,  onda
                  insan, canlı heç cürə qidalana bilməz, rahatçılıqlar tapmaz idi, qaçıb gizlənməyə də,
                  sahə olmazdl...
                  Çox  düşündürücü  hal  ondadır  ki,  suyu  ağrısız  əzabsız,  qidası  ağrısız  əzabsız,  onu
                  əhatə  edən  Təbiət,  ağrısız  əzabsız,  və  s.  əhatəsində  olan  bu  İNSAN,  bu  BƏŞƏR  -
                  niyə,  bir-birinə,  ancaq  ağrı,  əzab,  zülm  vermək  istəyən,  bir  CANLIYA,  dönür,
                  çevrilir?
                  Çox  maraqlı,  çox düşündürücüdür..,  əgər  onu  əhatə edən  Aləmdə,  ağrı  verən,  əzab
                  verən  heç  bir  hal  yoxsa,  onlarla  qidalanmırsa,  əzab-əziyyəti  də,  onları  da,  özünə
                  istəmirsə, axı, hardan alır İnsan, bu davranışları?

                  26.05.2017
                  ***

                  Dünya, Dünya...
                  “Dünya, Dünya”, deyə - deyə, onun həsrəti ilə, bu Aləmə, gəlmədik!

                  Dünya, Dünya, deyə - deyə də, buranın həsrəti ilə də, bu Aləmdən, Getmərik!

                  Gələn narazı, gedən narazı, qayıdan, narazı!
                  Narazı-narazı, Gəldiyimiz Aləmə, dönər, qayıdarıq!

                  Bu Gəliş, bu Qayıdışları, heç cürə saxlayıb, dayandıra, bilmərik!
   541   542   543   544   545   546   547   548   549   550   551