Page 301 - Vahid Rzayev
P. 301
299
Səmtlərə baxdı o, insan, səmtlərdə axtardı biri-birini O, İnsan!
Yer üzündə artdılar çoxaldılar, dörd səmtə getdilər, dörd səmtdə azmadılar,
karıxmadılar Günəş İşığı ilə, öz ərazilərinə döndülər!
Artdılar, çoxaldılar!
Yer üzündə, ilk dəfə insan Ölümü ilə, qarşılaşdılar!
Yenə də, sual çıxdı ortaya, “nə oldu bu igidə, bu cavana?”, Dedilər bu cavanı, bu
igidi, Can Aparan, Əzrail Öldürdü!
Yenə də, sual çıxdı ortaya, “bu Əzrail Nədir, Necədir ki, igid Öldürər?”. (Bax, Dədə
Qorqud dastanında “Dəli Domrula”, gör ki, nələr var orada).
Yer üzündə, ilk insan öldü, ilk məzar qazıldı!
O, ilk məzarın səmti Gün çıxan səmtə qazıldı.
O, məzarı işarə etdilər, Daş qoydular, o, daşın da, səmtini Gün çıxan səmtə işarə ilə,
qoydular!
Mə'nasını tapdılar!
İşıqdan, İşıq gələcək, Yer üzünə, yenə də, İşıqla, İşıqlı, İnsan Gələcək!
Həyat davam edirdi.
O, insan, o, ilk insan ətrafına baxırdı, ətrafını tanıyırdı!
Ərəfə gəldi, ərəfə oldu! Şımşək çaxdı, yağışlar başladı, ağaclar, yaşıllaşdı,
tərəvətləndi! Yaz gəldi, yeniliklər gəldi, həyat yeniləndi!
Hava istindi, çiçəklər açdı, meyvələr yetişdi, həyat daha da, maraqlı, şirin oldu!
Hər mərhələ arasını, yaz, yay, payız, soyuqlar arasını, mərhələləri başla, fəslə,
yaddaşla, bilməklə, müşahidə ilə, əlamətləndirdilər, O, ilk İnsanlar!
Fəs dedilər, baş-yaddaşa dedilər, başda, müşahidədə, taparsan o dəyişən, mərhələləri!
Fəsil adlandırıb, Fəsillərə böldülər, Günəş istinadları ilə, Fəsilləri də, Dörddə dedilər!
Yer Aləmində, Dörd fəsil gördülər, dörd Fəsil tanıdılar!
Gün Çıxan, (Ağ), Gün Orta, (Sarı), Gün Batan, (Qara), Gün Düşməyən, (Boz), O,
Səmtlərin tərəfi, Dörd Səmtə - Səmtlənmiş, Yollar idi!
Zərlərdən, Azərlərdən, Babalamızdan bizə Saxlanılan, bizə Qalan, bizə Göstərilən,
Səmt Təyininin, İstiqamətlər Mirasından, idi!
01.03.2016
***
İşıq və Qaranlıq!
Nəyi və nələri görə bilərik - “Qaranlıqla, Qaralıqda, Qaranlıqlarla?”.
