Page 939 - Vahid Rzayev

937

27.02.2018

***

Gəldi - gedərlərik...

Yer üzündə, daş, torpaq, qum, gil, bütün faydalı qazıntılar, Yer aləmində qalırlar.
Onlar, kiçilə bilirlər, toz halına qədər çatırlar, görkəmlərini, rənglərini, həndəsi
formalarını da, dəyişə bilirlər.

Bu gün biz, görə bildiklərimizi, bizdən çox-çox əvvəl də, bu görkəmdə bizim
babalarımız, onların babaları görüblər və yer üzündən də, elə olnar da, Babalarımız
da, qayıdıblar.

Biz isə, onları indi görüb, indi onlardan bəhrələnirik.
Bizdən sonrakılar da, elə bizlər kimi, yer üzündə olanlardan, bəhrələnəcəklər.

Amma, hanı o, Babalarımız, hanı o, Babalarımızın - Babaları?

Onlar, Yer aləmində yoxdurlar daha.
Əgər, yenə də, əkin, biçinlə, bu Yer həyatını, davam etsək, onlara qulluq üçün,
suvarsalar yenə də, elə:

- həmin Sudur,
- torpaq həmin,

- Günəş dəyişilməyib, elə, həmin Günəşdir,
- külək, həmin külək,

- gecə, həmin gecə,

- ulduz, bürclər, həmindirlər,
- Saman yolu, Ağ Kəhkəşan elə həmin olan, Ağ Kəhkəşandır,

- torpaq həmin,
- əkin həmindir,

- buğda həmin,
-çörək həmindir,

bəs bu “həminlər”, arasında, dəyişilən nədir?

Yuxarıda deyilənlər, sadalananlar, olanlar - olacaqlar, həmişə olan, həmişə
görünənlərdir.
Bəs, cəmi bir dəfə Yer üzünə yenən, Yer üzündə heç qalmayan, əvəzi olub,
əvəzlənməyən, hansı varlıqdır ki, iki Dünya arasında, olaraq vardır?
O, bir İnsandır ki, gəldi - gedərdir!