Page 938 - Vahid Rzayev

936

Yə'ni “Təsadüf”, bütün hallardan xəbərsiz, yaddaşsız, ölçüsüz, məsafəsiz, bir
düşünülməmiş hallar cərgəsinə aid olub, heç bir cavabdehlik qarşısında da, dayanmaq
istəməməyimizin anlayışı olardı.
Yə'ni ki, mən bilmədim, təsadüf bildi, o “etdi?”.

Vaxt - zaman yoxdur, çünki təsadüf də, yoxdur.
Canlı gecə yatar, gündüz oyaqdır.

Öz ömrünün müddətini yaşayar, vaxta - zamana sığmaz.

Hər bir halın, hər bir qarışıqlığın qarşısını almaq olar, o, təsadüfə sığmaz.
İşıq Mütləq, Zərrələr o, İşıqdan törədicidir.

Bu səbəbdən, vaxta -zamana sığmarıq!
26.02.2018

***

Elə, elmi araşdırmalar, elə elmi tədqiqatlar, elə elmi kəşflər, elə əsərlər, elə elmi
monoqrafiyalar var ki, “onlar, hamı üçündür, amma, hər kəs üçün, deyil”.

27.02.2018
***

Soyuqdan, tüstülər də, nəfəsimiz də, donmurlar...
Qış fəslində, havanın kəskin soyuq olan ərəfəsində, sobalarda yandırılan
yanacaqlardan ayrılan müxtəlif tüstülər, tüstü bacalarından çölə çıxdıqca, nə o tüstülər
kəskin soyuq hava kütləsinə qarışanda donmurlar, (çünki, tüstü - nəm, rütubət
daşıyıcısıdır), bir də, tüstü bacalarının ətrafında olan, o, qar kütləsini də, əritmirlər.

O, isti temperatur daşıyıcısı olan, müxtəlif tüstülər də, hava temperaturunu da,
dəyişib, qış havasını da, isitmirlər.
Maşın, mexanızmlərin mühərriklərindən ayrılan tüstü də, donmur, maşın gövdəsində
olan buz kütləsini də, mühərrikdən ayrılan tüstü nəticəsində, əritmirlər.

İnsan da, o kəskin soyuq havada nəfəs aldıqca, o, soyuq hava kütləsi də, onun nə
boğazda, nə də ki, sinədə, buz olub, buzlayıb, buz kütləsi olub, donmurlar.
Bu halların, kəskin soyuq havada, nə tüstü kütləsi soyuq hava kütləsinə qarışdıqda
donmurlar, eyni vaxtda, kəskin soyuq havada, nəfəsimizi özümüzdən kənar etdikcən,
həmin nəfəsimizin soyuq hava kütləsi ilə qarışdıqda, onlar da, açıq havada, buz
kütləsunə dönə bilmirlər.

Bu fiziki halların, öz səbəbləri, öz mə'naları da, olmalıdır axı...

O da, başqa bir mövzudur.