Page 934 - Vahid Rzayev
P. 934

932




                  Səndən - sən, məndən - mən, bizdən - biz, birlikdə biz - birlikdəyik biz.
                  Sonra, sən - səndən, mən - məndən, biz - bizdən, özümüz - özümüzdən uzaq olanda,
                  Onda,  səndən  -  səni,  məndən  -  məni,  bizi  -  bizdən,  niyə  uzaqda  olduğumuzu
                  soruşdular,
                  Deyə  bilmədik  ki,  bir  kəlmə  sözə,  məni  -  səndən,  səni  -  məndən,  bizi  -  bizdən,
                  özümüzü - özümüzdən, ayıran da, elə o, bir kəlmə idi.

                  Demədik  ki,  niyə  məndən  -  məni,  səndən  -  səni,  bizdən  -  bizi,  özümüzüdən  -
                  özümüzü, ayıran bir söz, bir kəlmə, arada incik kimi qalandır?
                  Çünki,  məndən  -  məni,  səndən  -  səni,  bizdən  -  bizi,  özümüzdən  -  özümüzü, kim
                  soruşsa  da,  onlar,  bilməzlər  ki,  incidilmiş,  o  söz,  o  kəlmə  ki,  Yadımızda  -
                  yaddaşımızda  olan,  məni  -  məndən,  səni  -  səndən,  bizi  -  bizdən,  özümüzü  -
                  özümüzdən,  nə  silə,  nə  yaddan  çıxartıra  bilərdi  ki,  heç  onu;  Sən  -  məndən,  mən  -
                  səndən, biz - bizdən, özümüz - özümüzdən heç soruşmaq istəməzdik ki...

                  O, unudula bilməyəni, üzə vurmadıq, gizlədə bildik, biz - bizdən, biri - birimizdən.

                  Çünki  unudulması  mümkün  olmayanı,  soruşmadıq,  sən,  məndən,  mən  -  səndən,
                  özümüz - özümüzdən, bir - birimizdən.
                  Kim - kimi, hansı - hansını, necə sevdiyini, unuda bilər ki...

                  Onda, o,  sözdən  - sözü,  o,  kəlmədən  - kəlməni, həm  sevdanı, həm  də,  o  sözü, biz
                  unutmadıq ki...
                  25.02.2018


                  ***

                  O, ilkinin, olan İlkin halı...

                  Bütün, əvvəllərin - əvvəli belədir.
                  Hər  ilkin  olan,  o  İlkinin,  öz  İlkin  halına,  yə'ni  ki,  İşığın  olan  İlkin  halına,
                  qayıtmalıdırlar. Onlar, o, İlkinə, olan Öz İlkininə, o İşıq Sahibinə, qayıtmalıdırlar.

                  Necə  ki,  o  Böyük  Partlayışdan,  yayılan  işıq  qədəri,  bir  də,  İşığın  özünə  qayıdıb,
                  qovuşduğu kimi, bununla da, Kainatların yarandıqları hal kimin, olmalıdırlar.
                  Yə'ni ki, o, Böyük Partlayışda, mövcud İşıq Gücünün, tezlik amplitutasının yayılma
                  gücünə görə, İşığın, yayılmasının güc qədərində, olmaqla, həmin İşıq qədərinin, bir
                  də, yenidən, o, İşıq Sahibinə, altı səmtdən, yə'ni ki, öndən, arxadan, sağdan, soldan,
                  aşağıdan, yuxarıdan, qayıtmaqla - qayıtdığı kimin, onunla da, o Mütləq, Dəyişməz,
                  İşıq gücü, tamlanıb - tamamlanmalıdır.

                  Çünki, bütün quruluşların əvvəli də, belə qurulubdur ki, hər bir İşıq qədəri, bir də,
                  yenidən, o İşıq Sahibinə qayıda bilsin, Ona bir də, Qovuşa bilsin.
   929   930   931   932   933   934   935   936   937   938   939