Page 936 - Vahid Rzayev

934

Ayrılıb gedə bilmərik, başqa İşıq mənbəyi olmadığından, Yerdən də ayrılıb, başqa
İşıq Varlığına, çatıb, başqa bir Varlığa, qovuşa bilmərik!
26.02.2018

***

Olmayan, vaxta - zamana, necə sığarıq?...
Vaxtsız, zamansızlıq əhatəsindəyik.

Necə vaxta, zamana sığarıq?

Hər hansı bir hal baş verərsə, o, bir anda baş verər.
Vaxtda - zamanda yox, bir olan, anın ölçüsündəyik.

Sevərik bir anda,
dönərik bir anda,

rastlaşarıq bir anda, vidalaşarıq bir anda,

yer aləmindən ayrılarıq bir anda.
Vaxt - Zaman yoxdur, müddət var.

Bütün hallar, müddətlər arasına bölünər, anda cəm olar.
Bu səbəbdən, təsadüf də, yoxdur.

Təsadüfən biri-birimizə rast gələ bilmərik.

Təsadüfən, biri - birimizdən uzaq ola bilmərik.
Təsadüfən deyə bilmərik,

Təsadüfən doğula bilmərik,
Təsadüfən ölə bilmərik.

Vaxtı - Zamanı, biz insanlar “icad”, etmişik.
Gündüzlə, Gecə arasına baxıb, vaxt - zaman demişik.

Günəş çıxdıqdan, Qüruba çatan anı, vaxta - zamana bölüb, onun arasını vaxta -
zaman, demişik.

Sübh günəşi, Günorta günəşi, Qürub anı, gecə anı arasını bölüşdürüb ona, vaxt -
zaman demişik.
Bu həqiqətənmi belədir?

Amma, deməmişik ki, bunlar müddətdədirlər, bunlar bir andadırlar.
Vaxtı - Zamanı biz insanlar “icad”, etmişik.

Öz icadımız, belə icadımızın qarşısında da, həmişə özümüz də, aciz qalmışıq.