Page 692 - Vahid Rzayev
P. 692
690
Çörək - sabit olar, o, bərabərliyi, o, İstiliyi, Təndir kimi, bərabərliyə bölər, onu,
bərabərlikdə, saxlayar!
28.08.2017
***
Qoç bürcündən başlamış,
ikinci həyat...
Dünya tufanı ərəfəsində, Yer kürəsində, nə baş verirdi?
Yer kürəsinin nüvəsi, o, dərəcədə, aktivləşmişdi ki, Yer kürəsinin, dərin qatlarında və
Yer üzündə olan, bütün kütlələr, təlatümə gəlmişdi.
O, təlatümlər nəticəsində, sular, su hövzələri Nüvə aktivliyinə uyğun olaraq,
dalğalanırdı.
Bunlara səbəb isə, Yer kürəsinin, nüvəsindən başlamış, kürə boyu, eşidilən vahiməli,
uğultu səsi idi. Sanki yer kürəsi üsyana qalxmışdı, üsyan edirdi!
O, İşıq tezliyi sür`əti, çox güclü olduğundan, suları dalğalandırıb, sular hərəkətə
gəlmişdi.
Torpaq səthi partlayıb, daşlar parçalanırdı. Bir anda baş vermiş o yer üzü təlatümü,
çox vahiməli idi.
Bu, Yer üzü təlatümünün nəticəsində, o dövr insanlar, Su dalğaları və kürə təlatümü
arasında qalaraq və ətrafda görünən yüksəkliklərə, dağlara, qayalara tərəf,
dartınırdılar.
Su dalğaları, özü ilə gətirmiş, müxtəlif əşya, predmet, ağaclar, o, insanların, su
içərisində, sudan xilas olmaqlarına da, kömək edirdi, (maraqlı bir hal da, ondadır ki,
əksər, Heyvanlar üzə bilirlər. Amma ki, İnsan, üzməyi köməkçi vasitələri ilə, öyrənir.
İndiki halda, Yer üzündə, neçə milyard əhali varsa, onun az bir hissəsi, suda üzməyi
bacarır. Əksəriyyətinə işə, üzmək çox çətin görünür).
Su işərisində olan, o, İnsanlar, güclə, sulara, dalğalara güc gələrək tufandan dağlara,
qayalara, daşlara tərəf, istiqamətlənərək, xilasa cəhd edirdilər. Görünən o daşlar,
qayalar da, onlara bir xilas ümidi və inamı verirdi.
Güc sərf edərək, biri-birinə kömək edərək, öz gücləri ilə, o, daşlarda, o, qayalar
üzərində, sudan xilas olurdular.
Tufan sakitləşdikdən sonra, o, qayaları, o daşları, Gəm – qayası, güc qayası, xilas
qayası adı ilə adlandırdılar, yaddaşlarda tarixləşdirdilər.
Ümumiyyətcə keçmiş dövrdə bədii ədəbiyyatda, hələ ΧІΧ - əsrin özündə də, Gəm –
ifadəsi işlədilirdi. Gəm – güc, bir yerə toplanmaq, birlikdə cəm olmaq, güc işlətmək
mə`na daşıyıcısı idi. Yəni ki, çox sonrakı tarixi mərhələlərdə, Yaz vaxtı, deyirdilər ki,
“gəm vaxtıdır, torpağı gəmləmək vaxtıdır, gəm sürmək, vaxtıdır”.