Page 697 - Vahid Rzayev
P. 697

695




                  olar.
                  Çətinliyə, sayğısızlığa düşsən dayan, Sağ ayağını yerə, Torpağa vur! Vur, Yerə!
                  De  ki,  “O”  -  Bilər,  Torpaq  bilər,  deyərsən  onda.  Göyləri,  Səmaları  çağır,  əmin  ol,
                  eşidilər, onda”.

                  Bu, şərhlərin sonunda da, deyilirdi ki, “Əmin ol ki, əmin, əminlikdə, yanlış olmaz.
                  Tanrıya xitablar yanlış olmaz, əmin ol ki, Tanrı yanlışları Qəbul etməz! Əmin ol ki,
                  Tanrı Yanlış Deməz, sənin də xitablarında, əmin ol ki, “O”– na, yanlışlarla çatmaz”.

                  Sonrakı,  tarixi  mərhələlərdə,  Əmin  sözündə  “ə”-  düşüb,  “A”-  ilə  əvəz  olunub.
                  İnsanların dilində Amin olub!

                  Tanrı  –  O  Tanrını  Tanı,  özünü  tanı!  Tanrını  necə  Tanıyacaqsansa,  özünü  elə
                  tanıyacaqsan!
                  Əmin, ol ki, Əmin...
                  28.08.2017
                  ***

                  Bürclər, ilk Təqvimlərdir...

                  Tarixi  mərhələlərdə,  Hz.  Nuh  dövrü,  tufanı  baş  vermişdir.  O,  tarixi  Tufan  və  o,
                  Tufandan xilas olmuş insanlar, böyük inam və inanc, başlanğıcı ilə, irəliyə, addımlar
                  atmağa, davam etdilər.
                  Hz.  Nuh  dövrü  Tufanı  və  o,  Tufandan,  xilası,  o,  dövr  insanlar,  yaddaşlarında
                  saxlamaqla  bərabər,  o  dövrü  Daşlarda,  Qayalarda,  Kitabələrdə,  işarələrlə
                  tarixləşdirdilər.
                  Onunla yanaşı, o xilas dövrünü, Xilaskarla yaddaşlarda saxlayaraq, Günəş mə’bədləri
                  inşa edərək, öz ətraflarında, Nuh-çıxanda, Naxçıvanda, axar sulara, torpağa, qayalara,
                  dağlara bir xilaskar kimi baxaraq, onları, müqəddəslik kimi dəyərləndirirdilər!

                  Sonrakı, tarixi mərhələlərdə, İnsanlar, Bəşər övladının, bu dünyaya gəliş başlanğıcını,
                  Su ilə, bu Yer aləmindən qayıdışını da, Su sonluğu ilə, yaddaşlaşdırdılar.
                  Xilas  olmuş,  o,  İnsanlar,  Göy  qübbəsini,  Səmanı,  Günəşi,  bir  xilaskar,  rəhimli,
                  mehriban  kimi,  bilərək,  Göylərə  ümidlə  baxaraq,  inamla  baxaraq,  belə  bir  qənaətə
                  gələ  bildilər  ki,  “Xilas  edən,  Xilas  edici,  Xilaskar,  “O”-  dur.  Xilas  olunmuşlar,
                  bizlərik!”.
                  Yə’ni  ki,  Xilas  edən  Tenqri,  Xilas  edici,  Həzrəti  Nuh  İşığı,  Xilaskar  İşıq,  Ur

                  ərazisində  olan,  (Nuh-çıxan,  Naxçıvan,  Azərbaycan),  o,  daşlar,  o,  qayalar,  xilas
                  olunmuşlar isə - İnsanlar!
                  Bu, böyük bir inancın, bir daha, başlanğıcı və davamı idi.

                  Böyük inanca qayıtmaq, onu qorumaq, o, dövr üçün, zəruri idi.
   692   693   694   695   696   697   698   699   700   701   702