Page 689 - Vahid Rzayev
P. 689

687




                  Niyə  cücərtilər,  cücərəndə  (sual  işarəsinə  bənzər  onlar),  işığın  (Günəşin),  çıxma
                  səmtinə tərəf, torpaqdan baş qaldırar, İşığa tərəf, ora baxar?
                  Niyə quşlar həşəratlar, uçuşlarını sağla başlar?

                  Niyə günəş də, Sağdan çıxar, Solda batar?
                  Arılar, quşlar, həşəratlar, Dağlar, yüksəkliklər o Dağların layları da, qatları da, İşığın
                  çıxma səmtinə baxar, meyillənər?

                  İnsan onlara baxdı, Özünü tapdı!

                  Günəşsiz olmaz, işıqsız olmaz!
                  İnsan da, öz sağını tutdu, sağ qolunu Günəşə uzatdı!

                  Sağ qol tərəfindən Günəş çıxar, sol qolu tərəfində Günəş batar!
                  Bütün canlılar iki İşıq arasında qalar!

                  Sahibi Mütləq İşıq, Günəş İşıq, iki İşıq arasında, İşıqdan Yaranmışıq, İşıqla, İşıq!
                  (canlı).
                  O da, Cəhətləri onda tapdı!

                  Sağ qolu ilə, sol qolu arasını, əsas bildi, arxa tərəfində, İşıq qaldı, Üzünü Kainata, O,
                  İşıq Səmtinə tutdu!

                  Gecələr,  hərəkətləri,  Səmtləri,  Bürclərlə  təyinləşdirdilər,  Gündüzlərin  hərəkət
                  səmtlərini isə, Cəhətlərlə istiqamətləndirirdi!
                  Hələ cəhətlər tə'yin olunmamışdan əvvəl, o, insan, onu əhatə edən ətrafla, gedəcəyi
                  yolu səmtləşdirirdi.

                  Necə  ki,  dağlıq  ərazilərdə,  dağların  daşların  laylar,  quruluşlar  ona  yolu
                  təyinləşdirməyə köməkçi, olurdu!
                  Çöllük,  düzəngahlarda  otların,  kolların  Günəşə  tərəf  meyillənməsi  ilə,  səhralıq
                  sahədə, qum təpələri istiqamət göstərərdi!

                  Ağaclıq, meşəlik sahədə isə, ağacların budaqları köməkçi olurdu!
                  Gündüzlər, göydə, səmada ulduzları görə bilmədiyindən, öz yolunu onu əhatə edən
                  ətraf aləmdə, axtarardı!

                  İlk  İnsanlardan  və  onların,  törəmələrindən  olan  Bəşəriyyət,  həmişə,  Dörd  səmti
                  axtarıb!
                  Gündüzlər,  gedəcəyi  səmti,  Günəşə  görə,  Gecələr  isə,  Ulduzlara  görə,  səmtləri
                  təyinləşdirib!
                  Gecəli-Gündüzlü, Kainatda İlk İşığı, Yaradıcı İşığı və sonda özünü tanıyıb, insan!

                  İnsan, tapmaq yollarını, həmişə axtarıb, axtarır və axtaracaqdır!
                  Yol saldı, ev inşa etdi, Günəşi əsas bildi!
   684   685   686   687   688   689   690   691   692   693   694