Page 425 - Vahid Rzayev

423

İlk, Yer üzünə gələn, insanı, qarşıladılar su ilə!
İlk Yer üzündən köçən o, insanla da, onunla da, vidalaşdılar, su ilə!

Qəribədir, bu hallar!
Torpaq da, suya möhtac, İnsan da, suya möhtac, bütün aləm də, təbiyət də, suya
möhtac!
Hər bir halın əvvəli də, İşıq ilə, İsti ilə, su ilə, mühit ilə, “O” - nun, Özü ilə!

Paklıq, su ilə!

Özü, paklıq ilə, su ilə!
Kim Yer üzünə, yenib gələli, ovcunda dən, dənə, tum, toxum gətirdi ki, onu səpsin bu,
Yer üzünə, onu cücərtsin, bu, Yer üzündə?

Hər canlı, hər cücərti, hər bitki, su ilə gəldi, suda gəldi, sudan, gəldi!
Yad - yaddaş gəldi, suda gəldi, su ilə gəldi, o, su gətirdi!

Bitkiləri, yaşıllıqları, cücərtiləri, bitənləri, bitəcəkləri, su özündə gətirdi!
Suyun, özü də onları, mühitdə cücərtdi, mühitdə bitirdi, ucaltdı yetişdirdi, yetirdi,
canlandırdı, canlı etdi!

Kim ovcunda, əlində, Yer üzünə yenəli, gələli, dən, toxum, dənə, tum, tingə, kol,
ağac, bitki, gətirdi ki?

Hər Qitənin, öz bitkisi!
Hər Cəhətin də, (Şərq, Qərb, Cənub, Şimal), öz bitkisi, öz forması, öz dadı, öz rəngi,
öz ətridir!

Kim Yer üzünə, yenib gələli, ovcunda, dən, dənə, tum, torpaq, su, gətirdi ki?
Amma, Yer üzündə, bütün İnsanlar, bütün canlı aləm, o sudan, o havadan, o
nəmişlikdən, o rütubətdən, bəhrələndilər!

Su ilə gələn, su ilə canlı olar.
Sonu da, su ilə olar, əbədiyyətinə dönər, qayıdar, “O” - na, qovuşar.

Onda, deyilər ki:

Paklıqla!
Əqli Paklıqla!
Ruhi Paklıqla!

Əbədi Paklıqla!
Paklıqla!

25.09.2016

***