Page 135 - Vahid Rzayev
P. 135

133




                  İnşaata və arxitekturaya, dörd element, yə’ni dörd künc elementi, saxlanıldı.
                  O, üç künc  Günəşı müşahidə  etmək,  dördüncü künc  (Şimal  küncü),  “çağırış  küncü
                  kimi”,  bilinirdi.  Bu  quruluşda,  inşaat,  arxitektura,  Günəşin  çıxma  və  batma
                  trayektoriyasındakı, Günəşin hərəkət halını, bildirirdi.

                  Mə’bəd daxili, Göy Qübbəsi elementi, (sonralar kümbəz), mərkəzində olan, beşinci
                  element, (o, kümbəz ki, pıçıldasan o, hər tərəfdə bərabər səs tezliyində eşidiləndir ki,
                  mə'nasını o, səbəbsə daşıyırdı ki, “sən piçildasan da, O, Kainat Sahibi, o, Tanrı, səni
                  eşidəndir”) anlamı daşımaqla, inşa edirdilər!
                  Tarixdə, Hz. Nuh dövrü tufanı mövcuddur.

                  Tufan  ərəfəsində,  o,  qalın  qara  buludlar  arasında,  o,  dövr  insanlar,  xilasa  Günəş
                  İşığını, axtarırdılar.

                  Çünki,  Günəş  görünsə  əgər,  qara  buludlar  çəkiləcəkdir,  (sonralar  insanlar  xalq
                  arasında  “başımızın  üstünü  qara  buludlar  alıb”  ifadəsini  işlədərdilər),  çağırışı  ilə
                  Səmada, günəş işığını, axtarırdılar.
                  Tufandan xilas olmuş, o, İnsanlarda, bir inam və bir, inanc qaldı ki “biz Suda, Sudan,
                  Su  ilə,  xilas  olduq”,  yaddaşı  ilə,  o,  ərəfəni  yaddaş  etdilər,  (çünki  təqvim  yox  idi).
                  Bəs,  o,  tarixi  Tufan,  hansı  ərəfədə  baş  verdi  ki,  o  ərəfəni,  hansı  əlamətlə,  yaddaş
                  etdilər?
                  O, ərəfəni, Göy qübbəsində görünən, ulduzlar quruluşunu, “Su tökülən, Su ərəfəsi”
                  kimi yad edərək, o bürcü, o, ərəfəni, “Su tökən, Su tökülən”, ərəfə kimi, qeyd edib, o,
                  ərəfədə, Göy qübbəsində, göy cisminə ad verdilər, “Su tökən, Su tökülən, ərəfə”.

                  Bəs bu, tarixi Tufan, hansı ərəfədə, baş verdi?
                  Tufan, 11-18  fevral,  (fevral  sonrakı  mərhələlərdə  aylara  verilən  addır),  ərəfəsində,
                  yə’ni,  Su  tökən  bürcü;  Qafqaz  ərazisini,  əhatə  edən  dövrü,  yaddaş  etdilər.
                  Yanvar-fevral ayı ərəfəsində, “Su tökən” bürcü, Qafqaz ərazisi üzərindən, müşahidə
                  edilir.
                  Azərbaycanda, 18-21 martı, Qoç bürcü ərəfəsində, bu ərəfəni, bu, günləri, Bayramla,

                  şadyanalıqla,  yad  edərək,  bu  ərəfəni,  Yer  aləmində,  Həyatın  başlanma  dövrü  kimi,
                  qeyd ediblər!

                  Baxmayaraq ki, çox-çox sonrakı ərəfədə, tarixi Tufan, 11-18 fevral ayı ərəfəsində baş
                  verdiyindən,  min  illərlə,  əsrlərlə,  Azərbaycan və  Naxçıvan  ərazisində,  məskunlaşan
                  insanlar, yaddaşlardan-yaddaşlara,  çatdıraraq,  o,  ərəfəni,  Böyük  çillə,  Kiçik  çillə,
                  ərəfəsi ilə və Xıdır bayramı kimi, yad ediblər və insanların, bu ərəfədə, Sudan xilası
                  kimi, tarixləşdiriblər!

                  Xıdır,  bir  bayram  kimi,  yad  edilərək,  o  günlər,  dənli  bitkilər  toxumlarını,  saclarda
                  qovuraraq,  o,  keçmiş  ərəfəni,  yə’ni  su  çəkilməyə,  soyuqlar  çəkilməyə  başlayan
   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140