Page 133 - Vahid Rzayev

131

etdi bizi, suya deyilən hər söz, hər düşüncə, sular arasında dolaşar, əzabını, dərdini,
xəstəliyini demə suya, o, özündə daşıyar, o özünə (sənə), qaytarar. Mehribançılığı,
istəklərini, həsrət çəkdiyini, sevincini, de Suya, tapa bilmədiklərini de suya, sular -
sularla dolaşar, kömək gətirər sənə. Suyu əziz saxla, əziz bil, Su candır, Canındır -
Canını, əziz saxla”.
Qəribədir, Yer üzünün yaddaş daşıyıcısı, Sudur

İnsanın, yaddaş daşıyıcısı isə, Qandır!
O, da, Maye, bu da, Maye! O da, axır – axmadadır, Qan da, axır – axmadadır!

Onlar, Yaddaş hallarını daşımaqdadır!

Ürəyi də, hərəkətə gətirən, elə qandır. (Ürək daxili üzv kimi, qanı hərəkətə gətirmir,
qan, güclə, təzyiqlə, hərəkətdə olub, ürəyin mədəciklərini hərəkətə gətirir).
Bu ərəfədə, Hz. Nuhdan, o, insanlara, bir xitab da var idi, o təşəkkürlülük xitabı idi.
Hz. Nuh, o, insanlara, deyərdi ki, “Təşəkkürlü olaq - Günəşə, Suya, Torpağa. Onlar
ki, İnsan törəməsinə, canlılara kömək edər, yaşadar onlar.
Başın üstündə olan İşıq, Sudan xilasın - torpaqda oldu. Torpaq əziz oldu, xilaskarın
oldu. Zor, zorakılıq qarşısında, dayanmalı olsaq, bir ovcunda Daş, dayandığın Torpaq,
başın üstündə, İşıq.

Düz ol, düzgün ol, xilasın ondadır. Hər hansı bir işə başlamamışdan əvvəl düşün, o,
edəcəyin iş, nə ilə nəticələnər, sonu nə ilə oları, əvvəlcədən düşün”.
Səfərə, uzağa gedən, üç oğullarına, onların yanında gedənlərə, tövsiyyəsi var idi, “bir
çimdik duz, bir çimdik torpaq, ovcunda bir qisim su, yoğur onları birlikdə, yumurula
onları birlikdə, yoluna yoldaş et, onları birlikdə et, nicat olar, o, yollar sənlə birlikdə
olar.
Çətinliyə, sayğısızlığa düşsən dayan, Sağ ayağını yerə, Torpağa vur! Vur, Yerə!
De ki, “O” - Bilər, Torpaq bilər, deyərsən onda. Göyləri, Səmaları çağır, əmin ol,
eşidilər, onda”.

Bu, şərhlərin sonunda da, deyilirdi ki, “Əmin ol ki, əmin, əminlikdə, yanlış olmaz.
Tanrıya xitablar yanlış olmaz, əmin ol ki, Tanrı yanlışları Qəbul etməz! Əmin ol ki,
Tanrı Yanlış Deməz, sənin də xitablarında, əmin ol ki, “O”– na, yanlışlarla çatmaz”.

Sonrakı, tarixi mərhələlərdə, Əmin sözündə “ə”- düşüb, “A”- ilə əvəz olunub.
İnsanların dilində Amin olub!
Tanrı – O Tanrını Tanı, özünü tanı! Tanrını necə Tanıyacaqsansa, özünü elə
tanıyacaqsan!
Əmin, ol ki, Əmin...

28.08.2015
***