Page 138 - Vahid Rzayev

136

Çünki, Çörək, heç vaxt, öz sabitlik həddini, sabitliyini dəyişməz, Qış vaxtı,
qidalananda vücutu üşütməz, Yay vaxtı, vücutda istilik həddini artırmaz!
Çörək - sabit olar, o, bərabərliyi, o, İstiliyi, Təndir kimi, bərabərliyə bölər, onu,
bərabərlikdə, saxlayar!

28.08.2015
***

Aləmin, Sevdası..
Aləmin Sevdası, sənsən-sən!

Sevdanın Aləmi, sizsiz, siz!
İki, Aləm arasında olan, bizik, biz!

Aləmlərə, o, Sevdanı Bölən, Odur, “O”.

29.08.2015
***
Karıxmış insan, darıxmış insan

İlk insanlar, keçmiş insanlar, (deyilir ki), uzun ömürlü, sağlam həyat sürərdilər!

Nə oldu o insana, nə oldu bu insana?
O insan uzun ömür yaşadı, sağlam yaşadı, yer aləmindən vidalaşanda, özü ilə, öz
yaddaşında, öz xəstəlikləri ilə, qayıtmadı ilkinə!

Özündən sonrakılara, xəstəliklər mirası saxlamadı özündən!

Sonrakı tarixi mərhələlərdə, tədricən insanlar arasında uzun ömür, qıssalmağa və
sür'ərlə başladılar “qocalmağa”.

Niyə insanlar sağalmaz xəstəliklərə, sür'ətlə qocalmaya, tez bu həyatla, vidalaşmağa
başladılar?
Çünki “insanlar”- qidalara, bitkilərə, ətrafa “elmi baza”, deyə- deyə, bütün canlılar
aləminə müdaxilələr etməyə başlamaqla, o qida, bitki aləminin özü ilə olan təbii
yaddaş qədərini, “iflic”- etməyə başladılar!

Canlını, ali insanı süni müdaxilələrlə daha ölmüş, öldürülmüş hüceyrələrlə, daha
özünü tanımaq iqtidarında olmayan “qidalarla”, qidalandırdılar, geyindirdilər,
yatırtdılar!
İnsanı iki hissəyə ayırdılar, bir hissəsini arıqlatmağa, bir hissəsini kökəltməyə! Plastik
əməliyyat adıyla, xarici körkəmə müdaxilələr təbii, natura halından uzaqlaşdırdılar!
Canlı aləm karıx qaldı, özünə baxdı, daha özünü, olduğu kimi, tanımadı!

Olduğu təbii yaranış, yaddaş halından, məcburi daxili və xarici halını “insanın
təkmilləşdirmələri” ilə, tanınmaz hala yuvarlandırdılar!