Page 920 - Vahid Rzayev

918

Acı bibərin, İstiotun acısı daşıyıcısının özü, sonda, şirinlə, sakitkəşən deyilmi?
Bu aləmdə, nə istisiz, nə şirinsiz deyil ki?

Baxışın, nəfəsin, istəklərin, arzun, nailiyyətlərin, şirin deyilmi?
Həsrətin o, işığasa, o, işıqdan, ayrılan istiyəsə, o, istinin özü, şirin, deyilmi?

Nə işıqsız, nə istisiz, nə bütün rahatçılıqlar, şirin deyil ki?

Axı, bir müddətli olan bu Yer həyatının, özü belə, sənə, şirinlə - şirin deyilmi?
Sevginin, məhəbbətin özü şirin - əl çatmazı, acı deyilmi?

Rahatçılıqlar şirin - ağrılı, əziyyətli olan hallar, acı deyilmi?
Tapanda şirin - itirəndə, acılı deyilmi?

Ümidin şirin - ümidsizlik, acı deyilmi?
Qalibiyyəti şirin - məğlubiyyətlərin, acı deyilmi?...

Yalanın, paxıllığın, ziyankarlığın, iftiran, peşiman etməklərin, peşman olduqların,
yalan şayələr yaydıqların, çaşdırıb azdırdıqların, şər - şəmatələrin, sənin özünün -
özünə, olan, “Acıların” deyilmi?...

13.02.2018

***

Ətrafımız, əhatəmiz...

Ətrafımızda, hər nələri görürüksə, hamısı bir - biri ilə, vəhdət bağlılığındadırlar.

Onların hamısı, işlək olaraq, biz İnsanlara, bir görkəm kimi, görünərək, onların
bə'zilərinə, e'tinasızlıqlarla, yanaşırıq.
Min illərdir bir çox hallara o qədər, diqqətsizliklə, mə'nasızlıqlarla yanaşırıq ki, az
qala onlar da, bizdən tədricən, “incik”, olurlar.

Onlar, coşurlar, daşırlar, qaynayırlar, silkələyirlər, püskürürlər.
Deyilir ki, bunlar təbiət hadisələridirlər.

Yox, bunlar təbiət hadisəlıri olmaqla yanaşı, bizim bir parçamız olmaqla, aləmin özü
də, bir parçadır, bir paydır.
Onlarla, incə olan, “rabitəni”, qırmışıq.

Biz, onlarsız ola bilmirik, amma onlar da, bizsiz, ola bilməzlər.

Çünki onlar da, bizim var olmamız üçün, vardırlar.
“Gedərkən” onları, özünüzlə aparmırıq, “gələrkən”, onları, özümüzlə gətirmirik.

Onlar, bizim var olmağımıza, səbəbdirlər.
14.02.2018