Page 922 - Vahid Rzayev
P. 922
920
Heç, arxayın da olma ki, o, əbədiyyətin özünə ki, Fırlanar, o, Əbədiyyət ona görə ki,
yerə gələn, yerdən qayıdan, gəlsinlər, çatsınlar, o əbədiyyətə də, yerləşsinlər.
Heç də, arxayınlaşma, bir o olan, “ölümə”, bir də ki, o olan, Əbədiyyətə!
Ayıq ol, diqqətli ol ki, baxar, bu dünya da, baxar o, əbədiyyət də, kimə “nə ilə”, kimə
“necə ilə”, olacaqdır da, ona da elə, sonlanacaqdır da...
15.02.2018
***
Sevgi varsa, sevgi yoxsa...
Sevgi varsa, onda arada, heç bir şey yoxdur, bircə Sevgi vardır.
Əgər, Sevgi yoxsa, onda arada bəhanələrə hər şey vardır, bircə Sevgi yoxdur...
15.02.2018
***
Axtarıb, axtaracaqdır...
İnsan, İsanı sevir.
İnsan ondan gələcək xeyiri, rahatçılığı, sevir.
Çünki, İsa da, bütün başqa Peyğəmbər və bütün Rəsullar da, heç vaxt ziyan -
ziyankarlıq etməz, çünki edə bilməzlər, onlar, onun üçün, ziyankarlıq, bədlik gətirmək
üçün, yenib gəlməzlər.
İnsan bu səbəbdən, dərin yaddaşında olan, rahatçılığı, onu bildiyini, sevir.
İnsan, həqiqəti - həqiqətdə sevir. İnsan heç vaxt, pisi, bədi, sevmir.
Onu - ona, o bədliyi ona, pay kimi versən də, ondan, o, uzaqlaşır, ondan imtina edə
bilir.
Bu səbəbdən, İnsan, özünü - özündə olan rahatçılığı, sevir.
Bütün İnsanlar, dərin yaddaşlarından və o, dərin təfəkküründən, olan yaddaşlarından,
Tanrının Varlığı, onlara mə'lum idi.
Yer üzündə bütün insanlar, Tanrını icad etmədilər, çünki, Tanrı əvvəldən, əzəldən, var
idi.
Tanrı onlara, bir Yaradıcı qüvvə kimin, Onun nəyə Sahib və nələrə də, Qadir
olduğunü, bildiklərindən onun da, Varlığını axtara - axtara, ətraflara baxa - baxa,
səmtlərdə, görə biləcəyi qədərindən də artıq olaraq, onu axtarıbdır, axtarır və
axtaracaqdır.
“Onun”, axtarışına daha böyük səbəb isə, Yerdə insan özünü tanımağından ibarətdir.

