Page 843 - Vahid Rzayev
P. 843

841




                  Mövcud olan, İşıqla - İşıq...
                  O, İşıq, o, Nur “Özü ölüb - Özü də, öldürə”, bilməz!

                  Çünki, o, İşığın özü, Ölümsüzdür.
                  Mövcud olan və olacaq hər bir varlıq, bütün varlıqlar, o, İşıqdan, İşıq paylıdır.

                  Ancaq o, İşıq, olan İşığı, İşığa Yüksəldər.

                  İşığı - İşığa qovuşdurar, onu, o, İşığa çatdırar.
                  Onu yüksəldib - Əbədiyyətlə, Əbədiyyətdə, İşıq əhatəsində, Əbədi edər!

                  Bu Yer planetinin, Ay peykidir, Günəş isə, bu aləmin, əsasıdır...
                  İşıqsız olsaydı, bu Aləm, o, nəyə bənzəyirdi ki...

                  İşıq əhatəsində olaraq ki, bir - birimizi görərik.
                  Qaranlıq olsaydı əgər, kim - kimi görərdi ki, kimin - kimdən, nəyin - nədən, xəbəri
                  olardı ki...

                  29.12.2017
                  ***

                  “Axillesin, dabanı, Daş daban”...
                  Yer üzünün çox qədim tarixi dövrü, mövcud olub.

                  Çox - çox qədim tarixə müraciət etməli olsaq, onda ən vacib olan, tarixi mərhələləri
                  araşdırmalıyıq.
                  Azərbaycan ərazidində, məskunlaşmaqla oturaq həyat sürmüş o dövrün İnsanları, bu
                  ərazidə çox mühüm də, ad daşıyıcıları olublar.

                  O, ad daşıma, heç də, ad xatirinə, ad ola bilməzdi.
                  Mühüm adlardan, “Ba”, hecalı adlıqlar, mühüm mahiyyət kəsb edirdi.

                  “Ba”, ərazi, “Ba (ğ), həmin ərazidə olan o insanlar arasında, “Bab” - lar, yə'ni İşıq
                  sahibləri, İşıq Kahinləri, başçılar, öncüllər, söz sahibləri, İşıq Mə'bədinin sahibi kimi,
                  ad daşıyırdı.
                  Bab - larla yanaşı, onların arasında eyni vaxtda, “Qu - ru”- lar, İşıq Kahinləri, İşıq
                  mə'bədlərində, aparıcıları, bu adlıqlar arasında, ucada olan, Kainat ucalıqları ilə, bağlı
                  olan kəslərdən, Təl'ət, Təm'leyxa, Şax (h), o yer tutanlardan, “Şax taxtı”, dedikdə, o
                  kəslər, ucalıqlara sahib ola biləcək, insanlara da, deyilirdi.

                  O adlıqlar belə bir mə'na kəsb edirdi ki, “Taxtdan (yer, saray, divan), yuxarı da, bir
                  kimsə  yoxdur,  Tanrı  taxtından  da,  yuxarı  ola  biləcək  bir  Varlıq  da,  yoxdur”,
                  O  dövrdən,  indiki  dövrdə  qədər,  gəlib  çıxan,  Uzaq  Şərqdə,  “Qurular”, Hindistanda
                  “Bab” - lar, İşıq kahinləri, həmin adlıqları daşımaqla, heç də, onların mahiyyətləri,
                  dəyişilib, zəifləməyiblər.
   838   839   840   841   842   843   844   845   846   847   848