Page 501 - Vahid Rzayev
P. 501

499




                  “Çarx”  ifadəsi,  rəqəm  ifadəsinə  keçməklə,  “Çar”, Dörd  ardıcıllıqda,  yə'ni,  “Çar”,
                  öncül,  başlanğıc  ardıcıllığına  sığar,  bir  -  birini,  tamamlayan  anlayış  olduğundan,
                  “çar”,  hərəkətdə  olub,  hərəkət  vericinin,  ardıcıl,  bir  -  birini,  əvəz  etməsi  kimi,
                  müşahidə edildiyindən, onu, rəqəm halına bölüb, rəqəm halında, o, dördün, o, dörd
                  ünsürün,  dörd  fəslin,  dörd  səmtin,  dörd  cəhətin,  dörd  çarşənbənin  və  s.  biridir,
                  ifadəsidir.
                  “Çar”, mə'lumdir ki, dörd içərisində, dörddür.
                  İ. Nəsimi deyir ki, “Üzün ənbəridir”, yə'ni ki, gözəllik içərisində, əlavə bir gözəllikdir.

                  Əgər, “çarşənbəni”, rəqəmlər dili ilə, oxusaq, “çar”, dördün ifadəsidirsə, “ş - ənbə”
                  isə,  bir  gözəllik,  bizi  daha  yeni  günlərə,  istilərə,  rahatçılıqlara  aparar,  anlamı,
                  daşıyırdı.
                  Azərbaycan ərazisində, Azərlərdən, babalarımızdan bizə qalan miras payını, rəqəmlər
                  dili ilə, ifadə etsək, “dörd”, baş verən ardıcıllıq, “yeddi”, gün tamamında, bir - birini,
                  bu  ərazidən  tamamlayar  ki,  dörd  ünsür  deyilən  halın,  başlanğıc  halı  da,  dörd
                  içərisində,  dördə  sığacaq  çarşəmbədən  birincisi,  İşıqla,  (nə  İşıqsız  başlayar  ki,  nə
                  İşıqsız, törəyər ki? O böyük partlayış da, İşıqdan tərədi, başladı ki).
                  İkincisi,  Su  ilə,  (nə  susuz,  pərvəriş  tapar  ki,  su  olmasa  olmaz,  su  olmasa,  molekul
                  olmaz,  molekul olmasa,  hava,  oksigen,  kislorod,  külək,  tufan,  olmaz),
                  Babalarımız da, Suyun öz varlıq halını da, ikiyə bölərək, belə izah edərdilər ki, soyuq
                  qış fəslində, havada, suyun, nəmin qədəri (molekulyar), azalar ki, hava qatı, torpaq da,
                  nisbi nəmin azlığından, soyuyur, şaxtalar düşür.

                  Həmin proses eyniliklə, yay mövsümündə də, təkrarlanır.

                  Yay mövsümündə də, indiki təqvim adlığı ilə, iyun -avqust ayında, hava qatında, bir
                  yarımkürədə, su, nəm qədəri, kəskin azalmaqla, havanın çox isti keçməsi ilə, bostan -
                  tərəvəz məhsullarının, yetişməsinə, ən vacib bir amildir.
                  Üçüncüsü, külək ilə.

                  Bu  ərəfədə,  fevral  ayının  ikinci  yarısından  başlayan,  küləklər,  bizim  ərazimizə,  qış
                  mövsümündə, çökmüş soyuq hava kütləsini, güclü küləklə müşahidə edilməsi, soyuq
                  hava  kütləsini  sıxmaqla,  onun  yerini,  həlim,  rəvan,  isti  hava  kütləsi  ilə,
                  zənginləşdirilməsindən, ibarətdir.

                  Dördüncü çarşənbə, daha havanın, torpaq qatının, tədricən istinməsini, yazın - baharın
                  müjdəçisi kimi bayram, edilir.
                  Bunların hər biri, Qoç bürcündən başlayır, Buğa bürcündə, güclənir.

                  Hər bir çarşənbə, babalarımızdan qalma, İşıqla, İsti ilə, Su ilə, yad edilməsi, o, İşığın
                  yerdə oxşarını, ocaqlar, tonqallar yandırmaqla, hər həftənin, ardıcıl düzülüş davamı
                  ilə, bizləri, yaza, yaya, istiyə aparır, anlamı ilə, tonqallar, İşığın prototipi, üzərindən
                  atılaraq, yə'ni ki, bir haldan, başqa bir hala keçməklə, bir tərəfdən, başqa bir tərəfə
   496   497   498   499   500   501   502   503   504   505   506