Page 500 - Vahid Rzayev
P. 500

498




                  Hər baxışla, ayrı - ayrı olan, aləmlərə baxılar.
                  07.03.2017

                  ***


                  “Çarxı fələk”, niyə deyilirdi, “çarşənbə”, nəyə deyilirdi...
                  Azərbaycan ərazisində, Azərlərdən, babalarımızdan qalma, bir çox, mühüm anlayışlar
                  mövcud olub.

                  Onlar,  o,  babalarımız,  çox  -  çox  qədim  dövrdən,  oturaq  həyat  sürdüklərindən,
                  ərazilərində baş verən, hər bir təbiət hadisələri, Kainat qanunları ardıcıllıqlarına, çox
                  diqqətlə və baş verən, bütün hallara, böyük bir hadisə kimi, yanaşırdılar.

                  Babalarımızın bu ərazidə, oturaq həyat sürdüklərinin, bir əlaməti də, bir tarixi həqiqəti
                  də, ondan ibarətdir ki, bütün ərəfələrə görə, onları əhatə edən aləmdə, baş verən, təbiət
                  hadisələrinin,  bu  ərazidə,  dəqiq  ardıcıllıqda,  günlər,  həftələr  sayı  ilə,  əvəzlənməsi,
                  onların,  bu  ərazidən  başlayaraq,  bir  -  birini,  əvəz  etməklə,  ardıcıl  gün  sayları,
                  yenilikləri, icra edilmələrinin, üst - üstə düşməsi ilə, xarakterizə olunur.
                  Onlar, o, çox qədim dövrdən, Astronomiya elmini, çox dərindən bildiklərindən, ona,
                  çox  diqqətlə,  dəqiqliklə  yanaşdıqlarından,  bütün  təbiət  hadisələrinin,  Kainatla  bağlı
                  olduğuna, əsaslanırdılar.

                  Babalarımızdan,  Azərlərdən qalma,  “çarxı  fələk”, ifadəsi,  bizim  Qalaktikada, bizim
                  Günəş sistemində, baş verən, hesabatlar ardıcıllığını, bildirmək idi.

                  “Çarxı fələk”, hər hansı bir, xalq dili yox, təbiətdə baş verən, bir - birini, bir çarx,
                  təkər kimi, əvəz edən, ardıcıllıq hadisəsi kimi, nəzərdə tutulurdu.
                  “Çarxı fələk”, yə'ni ki, hərəkətlərin, ardıcıl olaraq, bir təkər kimi, bir çarx kimi, bir -
                  birini, əvəz etməsi, “fələk” isə, o dövr üçün, Kainat, göy qübbəsi kimi, səmada baş
                  verən, hal - hərəkətlər kimi, şərh olunurdu.

                  Bu, “çarxı fələk”, hər hansı bir, ərazi dili - dilçiliyi yox, sırf, Kainat dili - dilçiliyi,
                  bizim Günəş sistemində, baş verən, ardıcıl hərəkət mexanikasına, aid edilirdi.
                  M.Füzuli  də,  qəzəlində  deyir  ki,  “Fələklər  yandı,  ahımdan”,  yə'ni  ki,  göylərə,
                  səmalara, halımı bildirməklə, ahımla Kainat da, göy qübbəsi də, yandı, halımdan.

                  Məni  bimarı,  sanmazmı”,  yə'ni  ki,  Yerdə,  onun,  bir  payı  olduğumu,  Bilməzmi,
                  deyirdi.
                  “Fələk”,  Kainat  ölçüsündə,  bizim  Günəş  sisteminin,  göy  qübbəsi  kimi,  xarakterizə,
                  olunurdu.
                  Bu səbəbdən, Azərlərdən, babalarımızdan bizə qalan, bir miras da, həmin çarxın, dörd
                  bölümlə hərəkətdə olması. Dörd bölümlə, bir - birini, əvəz etməsidir.
   495   496   497   498   499   500   501   502   503   504   505