Page 866 - Vahid Rzayev

864

Ana, dünyaya övlad bəxş etdiyindən, canından - can ayrıldığından, deyər ki, uşaq,
övlad, bala, “mənimdir”.
Ata da, ailədə deyər ki, “övlad bizimdir, sənlə (xanlmı ilə), mənimdir”.

İnsan, bütün bəşəriyyət, bütün canlılar, bütün kütlə, cisimlər, öz ətrafına, onu əhatə
edən, bütün aləmlərə, möhtacdır.
İnsan, suya möhtac, qidaya möhtac, İstiyə - soyuğa, qayğıya, möhtacdır.

Möhtac yaranıb, bu insan, bu canlı, möhtac.

Axı niyə, möhtac yaranmalıydı bu canlı, bu insan?
İnsan, canlı, bütün hallar qarşısında, düşünür. Hər düşüncəsi, sözə çevrilir.

O, düşüncələri ilə, onları Kainata, bəyan edir.
Kainat eşidir, Kainat bilir.

İnsan, canlı, öz ətrafında olan halları, baş verən bütün hadisələri, eşitdiklərini,
gördüklərini, Kainata, düşüncəsinin tezliyi ilə, onları bildirir, ötürür, bəyan edir.
Onunla yanaşı, öz etdiklərini də, öz duyğularını da, öz düşüncələrini də, öz düşüncə
Tezliyinin sür'əti ilə, bütün Kainat sisteminə, bəyan edir, bildirir.

Hər bir hal, miqdar arasında, məsafə arasında, amplituda arasında, diskret kəmiyyətlər
arasında, bölünür, bilinir.

Balıq da, su hövzələrində, su İçərisində, su İçər.
Amma ki, o, balıq, o, suyu, öz miqdarında, İçər.

Susuz, nə ola bilər ki, hansı varlıq, susuz ola bilər ki?
Heç bir hal, su başlanğıcı olmadan, onun, özü, başlanğıc, ola bilməz.

Möhtac yaranmışıq, möhtac.
Əgər, möhtac yaranmasa idik, Kainata nə ümidlə baxardıq, nə arzularla, nə istəklərlə,
oradan, hansı müjdələri, gözləyırdık?

Gəldiyimiz Kainata, necə qayıdardıq və niyə də, qayıdardıq ki?

Kainat bizlə, bizlər də, Kainatlarla, bağlanmaqdayıq.
12.01.2018

***

Niyə, badə - badəyə, vurulur?...

Yer üzündə, meynə kolları, torpaqda, qumluqda, dağlıq ərazidə, düzəngahda, bitir.
Yer üzündə, ilk çaxırın e'malının tarixi, bir o, qədər də, dəqiq mə'lum deyil.