Page 289 - Vahid Rzayev

287

O, dövr o, insanlar arasında olan yüksək anlayış, insanların və bütün canlıların suya
möhtaclığının, mə'nalarını araşdırıb, mə'nalarına çatıblar.
Hamamlanmaq və isti su ilə, çimmək mühüm bir prosesdir ki, o, an bütün vücudda,
ayrılmalar baş verir.

Onun nə kimi əhəmiyyət daşıması, belə izah edərdilər ki, bədənlərin özləri, vücutların
özləri bir yük, daşıyıcılardır.
Ətrafın, bütün təmasların, ətrafında nələrəsə toxunduqlarından, onların yükünü,
gücünü özündə yığıb (yə'ni, statik yüklər), saxlayarsan.

Özünü onlardan azad etsən, “sağlam qalacaqsan”.

Bu hamamlanma halında nə baş verir ki, o, insanlar bu fikiri mühüm bir qanun kumi,
yerinə yetirirdilər?
Hamamlanma prosesində, vücuda isti su dəyib, toxunduqca bədən səthi və daxili
üzvlər o isti su temperaturu ilə, bədən daxili (36-37°C), bərabərləşdirib, temperatur
hədlərini bölüşdürməyə başlayır.

İlkin bədən səthi, o, isti su temperaturuna uyğunlaşdıqca, bədən daxili bütün biolaji
üzvlər, mə'də bağırsaq sistemi, qan dövranı sistemi, nəfəs alma sistemi, bütün daxili
bioloji üzvlər, buxarla, buxar əhatəsində özü də, hiss etmədən, hər dəfə nəfəs aldıqca,
daxildə yığılmış statik yükdən azad olurlar.
Çimərkən, o, isti su ilə, neytrallaşır ki, insan çox yüngülləşir, çox rahatçılığa qovuşur.

Qanın da özü, qanın dövranı da, bütün daxili üzvlər də, artıq yığıntı yüklərindən
azadlaşır ki, insan sanki bir daha yeniliyə, rahatçılığa, sağlamlığa qovuşmuş olur.
Hamamdan çıxan o, insanlar, mütləq olaraq isti (indiki halda çay), hamamdan sonra
içilməli olacaq, gül - çiçək dəmləməsindən içərək, hamamlanan vaxtı uyğunlaşdığı
temperatur həddi kəskin soyuyub fərqlənməsin deyə, xəstələnməsin deyə, içərdilər.

O, dövr, o, insanlar sağlamlıqlarını qorumaq üçün əlavə olaraq, faydalı otlardan
istifadə edərdilər.

O, “dərmanları”, “əzməxanalarda”, o bitkilərin suyunu, cövhərini çıxarmaqla, o, otları
qurudub, onları e'mal edib, miqdarında, xəstələnmiş insana verərdilər.
Bu “dərman”, bitkilərini, hansıları ki, “ətdarlar”, (ədviyyələri toplayanlar),
toplayardılar.
Onlar ki, “bitkiləri, o, bitkilərin cövhərlərin ətrini bilənlər”, yığıb toplayardılar.

Çox sonralar, həmin “əzməxanalara”, adlıqlarında dəyişiklik, “m”, hərfini, fonemini,
“C”, hərfi ilə əvəzləyib, “Əczəxana”, kimi, tələffüs ediblər.

Bu “əzcəxana”, (“əzcəxana”, otu əzməklə, ondan ayrılan, ekstratı, müalicə üçün, əldə
etmək, yeri, binası), heç bir başqa ərazilərə aid olmayıb, ancaq Azərbaycan ərazisində