Page 270 - Vahid Rzayev
P. 270

268




                  gözləntilərinə, həsrətlərinə ayrılan, səni həsrətdən qurtaran o bir an idi ki, o sənə aid
                  idi, “sənin deyildi”, amma sənə idi.
                  O “xöşbəxtlik”, dediyimiz, uğur qapısından, başlamırmı?

                  Yer üzündə elə bir insanlar ola bilərlər ki, o an, onlar səni, “uğurlara” - çatmağına,
                  köməklik edərlər.
                  Bu dediyimiz, həmin o, “xöşbəxtlik” - deyilmi?

                  Adı xöşbəxtlikdir, özü də, xöşbəxtlikdir.

                  Xöşbəxtlikdən o yana, yenə də, xöşbəxtliyin özü vardır.
                  Xöşbəxtlik nədir?

                  Xöşbəxtlik,  qida  deyil,  geyim  deyil,  yeriş  deyil,  mövqe  deyil,  həyatda  yer  tutmaq
                  deyil, bina deyil, sənət deyil, peşədə deyil, yaraşıq deyil, gözəl olmaq deyil, vəzifə
                  demək deyil, pul deyil, pulda deyil, zənginlikdə olmaq, demək deyil.
                  Həmin, deyilən bu hallara çatmış olan, o, insanlardan soruşsaq da, onlar da deyəcəklər
                  ki, “bu hələ xöşbəxtlik demək deyildi”.

                  Bəs onda, nədir bu deyilən, “xöşbəxtlik?”.
                  “Xöşbəxtlik” dediyimiz, müqayisələrdən başlayar.

                  İnsan, özünə baxır, o biri insanla, onunla öz arasında, onun olan hallarını, müqayisə
                  edir, və deyir ki, “yəqin o xöşbəxtdit”.

                  O, “xöşbəxtdir” - deyib bildiyi insan da, buna baxıb düşünür, yəqin ki “o, xöşbəxtdir”.
                  “Xöşbəxtlik”, insanların bir - biri arasında, axtardıqları müqayisələrdədir.

                  Belədir,  budur,  “müqayisələrdə”  axtarmaq  istəklərimizdədir  -  o,  “xöşbəxtlik”,
                  qədərləri.
                  Xöşbəxtliyə, onun ölçü vahidi, onun ölçü me'yarı, yoxdur.
                  O, “xöşbəxtlik” - dediyimiz, o, nə miqdardır, nə qədərdir, nə məsafədir, nə ölçüdür, nə
                  tutumdur,  nə  çəkidir,  nə  sür'ətdir,  nə  gözün  görmə  sür'ətidir,  nə  məsafəsidir,  nə
                  qulağın eşitmə tezliyidir.

                  Onu hər tərəfdə axtarar, onu gözləyərlər, onun həsrətini çəkərlər.
                  O, “tükənəmədiyindən”, ondan heç vaxt doymazlar.

                  Amma onu,  “o,  xöşbəxtliyi”  -  özününkü  edib,  ona  sahib  olub,  onu  özlərinə  tabe
                  elətdirə də, bilməzlər.

                  O “gözəllik, yaraşıq” - kimindir.
                  O, heç kimin olmaz, o, heç kimə qalmaz.

                  01.02.2016
   265   266   267   268   269   270   271   272   273   274   275