Page 270 - Vahid Rzayev
P. 270
268
gözləntilərinə, həsrətlərinə ayrılan, səni həsrətdən qurtaran o bir an idi ki, o sənə aid
idi, “sənin deyildi”, amma sənə idi.
O “xöşbəxtlik”, dediyimiz, uğur qapısından, başlamırmı?
Yer üzündə elə bir insanlar ola bilərlər ki, o an, onlar səni, “uğurlara” - çatmağına,
köməklik edərlər.
Bu dediyimiz, həmin o, “xöşbəxtlik” - deyilmi?
Adı xöşbəxtlikdir, özü də, xöşbəxtlikdir.
Xöşbəxtlikdən o yana, yenə də, xöşbəxtliyin özü vardır.
Xöşbəxtlik nədir?
Xöşbəxtlik, qida deyil, geyim deyil, yeriş deyil, mövqe deyil, həyatda yer tutmaq
deyil, bina deyil, sənət deyil, peşədə deyil, yaraşıq deyil, gözəl olmaq deyil, vəzifə
demək deyil, pul deyil, pulda deyil, zənginlikdə olmaq, demək deyil.
Həmin, deyilən bu hallara çatmış olan, o, insanlardan soruşsaq da, onlar da deyəcəklər
ki, “bu hələ xöşbəxtlik demək deyildi”.
Bəs onda, nədir bu deyilən, “xöşbəxtlik?”.
“Xöşbəxtlik” dediyimiz, müqayisələrdən başlayar.
İnsan, özünə baxır, o biri insanla, onunla öz arasında, onun olan hallarını, müqayisə
edir, və deyir ki, “yəqin o xöşbəxtdit”.
O, “xöşbəxtdir” - deyib bildiyi insan da, buna baxıb düşünür, yəqin ki “o, xöşbəxtdir”.
“Xöşbəxtlik”, insanların bir - biri arasında, axtardıqları müqayisələrdədir.
Belədir, budur, “müqayisələrdə” axtarmaq istəklərimizdədir - o, “xöşbəxtlik”,
qədərləri.
Xöşbəxtliyə, onun ölçü vahidi, onun ölçü me'yarı, yoxdur.
O, “xöşbəxtlik” - dediyimiz, o, nə miqdardır, nə qədərdir, nə məsafədir, nə ölçüdür, nə
tutumdur, nə çəkidir, nə sür'ətdir, nə gözün görmə sür'ətidir, nə məsafəsidir, nə
qulağın eşitmə tezliyidir.
Onu hər tərəfdə axtarar, onu gözləyərlər, onun həsrətini çəkərlər.
O, “tükənəmədiyindən”, ondan heç vaxt doymazlar.
Amma onu, “o, xöşbəxtliyi” - özününkü edib, ona sahib olub, onu özlərinə tabe
elətdirə də, bilməzlər.
O “gözəllik, yaraşıq” - kimindir.
O, heç kimin olmaz, o, heç kimə qalmaz.
01.02.2016