Page 162 - Vahid Rzayev
P. 162
160
Çünki, “O” - Təkdir ki, “O” -na, Sən deyirik!
Biz çoxuq, ona görə də, çox olduğumuzdan, bir - birimizə də, “siz, biz”, deyərək,
müraciət edirik!
“O” - na, Sən, özümüzə isə, müraciətimizdə “siz-biz” deyərək, müraciət, edirik!
Bütün istəklərimizi, bütün arzularımızı, “O”-- na, Sən deyərək, çağırırıq.
“O” isə, bu çağırışlarımızdan, Ona, “Sən” deyərkən, heç İncimir də, bizdən heç,
Küsmür də!
“Tanrı, Allah, İlahi, Sən kömək ol”, demirikmi?”.
Amma, heç vaxt, öz müraciətimizdə, öz xitabımızda, üzümüzü Kainata tutub, demirik
ki, “Allah “Siz”- kömək olun!”.
Dərin yaddaşımızdan, “O” - na, “O”, Tək olana, Sən - deyirik!
18.09.2015
***
Hansı həddə, sərhəddə, qədər...
Yer üzü, dağıdılıb, viranə edilir, sonra da, deyilir, soruşulur ki, “O”, Hanı Görmür?”
“O” - da, biz İnsanların davranışlarına, etdiklərinə, yəqindir ki, belə olardı cavabı,
“sizləri onun üçün, dağıdıb, viranə etmək üçün, Yaratmadım axı. Dağıtsa idim, Mən
dağıdardım, Dağıtmıram axı!”.
Düşünmürük ki, bütün hədlərin, sərhədlərin, bir ölçüləri, bir mə'naları, onların bir
nəticələri də, olacaqdır.
Kim - kimə, yalvarmalıdır bilmirəm, axı.
“O”- Viranə Qoysaydı əgər, biz deməzdikmi, düşünməzdikmi, yaratdıqlarını,
İnamımızı, ümidimizi, “Sən”- qırdın, dağıtdın axı, niyə?!
Milyon illərdir, səbrlə Dözür, amma hansı həddə, hansı sərhəddə qədər, Dözsün axı?!
Öldürülən də, ölən də, Allahı çağırır!
Qəribədir, İnsanı öldürən, cəllad da, o an, öldürülənin başı üstündə dayanıb, o da,
Allah deyir!
18.09.2015
***
Yer üzünün halı...
İndiki ərəfədə, bir termin də, əlavə olundu, Günəş fırtınası, maqnit fırtınası!
Amma, səbəblər yenə də, müəmmalı olaraq qalmaqdadır!
Bu ərəfələr, çox ağır ərəfələrdir.