Page 161 - Vahid Rzayev

159

İnsanları Günəşdən, onun İşığından, İşıq şüalarından, onun İstisindən,
uzaqlaşdırmaqdan ötrü, nə miflər, nə əsatirlər, nə nağıllar, nə rəvayətlər, düşünüblər!
Amma, bütün Varlıqlar, Kainatın, özü belə, İşığa, İstiyə, möhtac yaranıblar.

Ümumiyyətcə, Yarasa, Günəş İşığını, o, İşığı görməsə də, amma onun İstisinə və
İşığına, bütün canlı varlıqlar kimi, o da, möhtacdır, ehtiyaclıdır!
17.09.2015

***
İşıq payı

Günəş “O”- İşığın gözlə görünən, Təzahür halıdır!
O İşıq, heç vaxt Yaratdıqlarından, Günəşin özündən də, bizdən də, kütlə və
cizimlərdən Ayırdığı işıq payını geriyə alıb, “Öz İşıq qədərini”- Nizamlamır!

Əksinə olaraq, hələ İşıq payı Ayırır!

Biz “O İşıqdan”, Zərrədə Yaradılmış payıyıq, halıyıq!
Zərrə isə, O İşıqdan ayrılan, Yaradıcılığa sərf olunan, İşıq payıdır!

Amma Zərrə, O İşığın “Özü”- Qədərində ola bilmir!
Bütün yaranmışlar “O”- ndan, Onun Ağ, Pak İşığından, asılıdır!

18.09.2015
***

İkar qanadı...
Qəribədir ki, Yunan mifinə görə Dedalın oğlu İkarı, Krit adasından qaçırmaq üçün
ona şamdan (?!), qanad düzəldir!

Əşər o İkar Krit adadan qaçmaq istəyirdisə bəs niyə Günəşə rərəf uçurdu?! (Əgər
uçubsa? Qanadı şamdan niyə?).
Uçmağa başqa yer, başqa səmt, başqa bərk material yox udi?!

Günəşə yaxınlaşdıqca ona düzəldilən qanadlar istidən, ərimiş o da, həmin Krit adasına
qayıtmışdır!
Qəribədir, o hündürlükdən “daş”-kimi yerə düşür, amma sonrakı aqibətinin nə olduğu
na'məlum qalır!

“İkar qanadı”, Günəşdən, İşıqdan insanların, inamını məhf etməyə düşünülmüş
nağıldan başqa bir şey deyilmiş!
18.09.2015
***

“Sənə”, Sən deyirik...

“O” - na, “Sən”- deyirik, “O” isə, heç İncimir!