Page 955 - Vahid Rzayev

953

- Ana varlığı, kişi varlığının özünə (izdivac), möhtac,
- baxışa, davranışa, hərəkətə isə, cavabdehdirlər.

- qurub - quraşdırmağa, tərtibatlar verməyə, düşüncələrə, sözlərə, kəlmələrə, ideyalar
irəli sürməyə bacarıqlıdırlar.
- bütün hallar, mexanikalar, binalar, maşınlar hissələrə, möhtacdırlar.

Bu hallar da, bütün şərtlər də, bütün şəraitlər də, Kainata möhtacdırlar,
- Kainatda olan, bütün Planetlər, bütün Qalaktikalar, dayanmayan, tükənməyən, bütün
hərəkətlər, Kainata möhtacdırlar.

- Kainat isə, İlkə, o, İlk İşığa, Kainat Sahibi Mütləqinə, möhtacdırlar.
Bu, ilkdən - ilkindən, başlamış, törəmiş, “möhtaclıq qanunu” isə, minnətsizlik,
təmmənasızlıq qanunudur.

Kainat mexanikasında, heç bir Planet, heç bir kütlə, birgə hərəkətlər zamanı, bir -
birinə “minnət”, vurmaz və “təmənnalı”, olmaz.
“Mən”, deməz, onlar, bir - birinə, zor, güc etməz!

Bir qeyd:
İndi nədən, hansı mövzudan danışırıqsa, elə hesab etməyək ki, ancaq, biz ikimiz
bildik bu danışığımızı.

Daha heç kim bilmədi, eşitmədi, xəbəri olmadı bizim bu danışığımızdan, bu
müzakirəmizdən.
Çünki bu, yanlış fikirdir.

O, mə'nada ki, bu an, həmin an, bütün Kainat sistemi, bizim danışığımızı, “eşidir də,
dinləyir də, daha bilir də”.
Bu səbəbdən, insan, canlı varlığı, Kainatdan qopa bilmir.

İnsan, müstəqil yox, amma “mütləq olan”, azad yaranışdır.
O, mə'nada ki, anatomik - bioloji varlığı, qüsursuz, mükəmməl, yaranışdır.

Amma, bütün hallarda, ətrafına möhtac, varlıqdır.
Canlı, yatmağa möhtac,

- qidaya,

- istiyə,
- soyuğa möhtac.

Rəngə, səsə, təmasa, duyğuya (lamisə), tumara, ağrıya, həsrətə, nigarançılığa, ümid
etməyə, bir baxışıdır.
Eyni vaxtda, gecəyə, gündüzə, Kainata son nəticədə, Yaradanına möhtacdır!