Page 891 - Vahid Rzayev

889

Həyat...
Həyat?...
Həyatın özü, bir müəllimdir, bu həyatın özünə isə, “müəllimlik” - etmək olmur.

Bu Yer həyatında, ancaq balaca, kiçik bir şagird olmaq, olur.
Bu Yer həyatında, ancaq, olan halları, öyrənmək, olur.

Bu Həyatın özünə isə, “müəllimlik” - etmək, olmur.

Bu Yer həyatını, özümüzə uyğun edib, özümüzə, “tabe” - elətdirmək, olmur.
Bu Yer həyatının öz qanunları, öz tələb şərtləri ilə, öz tələbləri, vardır.

Deyirlər, həyat şirindir.
Biz o, şirinlə, o, mütləq olan İşığın, ali “dərslərini” - öyrənə - öyrənə, hələ də,
öyrənirik.
Müəllimi, özü olmayan bu, “həyat məktəbi”, kimə gərək, nəyə gərək, olardı ki?...

29.01.2018

***

Müəllim - şagird...
Bu Yer həyatı, belədir ki, müəllimlər bizə, başlanğıcdan ancaq, tövsiyyələr, təlimlər
verir.
Müəllim, ən duyğulu, ən düşündürən, ən incə hisslərə malik olan, Musiqi təlimi,
musiqi təhsili verərkən, şagirdlərinə:

“ritimdən çıxma, taktdan çıxma, deton etmə, falş etmə, fermata etmə, forte et, piano et
və s. və i. və b. k. tövsiyələr verir.
Müəllim, ancaq xəbərdarlıq edir, amma heç vaxt, demir ki, “sən Vertuoz olacaqsan,
sən əl çatmaz istedad olacaqsan”.

Bütün sahələrdə, müəllim deyir, şagird dinləyir və şagird, səhv o, səhvləri etmək
istəmir.
Həyat da, budur-belədir...

Özümüzü, ətrafla, hallarla, şərtlərlə, olan müxtəlif əlamətlərlə, müqayisə edirik.
Səhv etməkdən, onda çəkinirik.

Yoxdur bu Yer hayatında, elə bir canlı, elə bir insan ki, desin ki, “mən hər şeyi
bildim, hər nə varsa bilirəm, daha”.
Bu fikir, yanlış fikirdir.