Page 761 - Vahid Rzayev
P. 761

759




                  Yatmaq,  bütün  canlılar  üçündür,  sükunət  isə,  bütün  cisimlər  üçün,  bütün  kütlələr
                  üçündür.
                  Yer üzündə, yatmaqla, qidalanmaq, mütləq olaraq, hamı üçün, hər kəs üçündür.
                  Su içmək, əl - üz yumaq, yuyunmaq, evindən, yaşayış sahəsindən çıxmaq, getmək,
                  kənarlaşmaq, hamı üçündür.

                  Nələrisə, qurmaq -quraşdırmaq, şərait yaratmaq, hamılıqla - hamı üçündür.
                  Bütün canlılar üçün, bu həyatla vidalaşmaqla yanaşı, bu həyatın özündə, var olmaq
                  da, gördüklərimiz üçündür, hər kəs üçündür!

                  Bütün hallara, dərin yaddaşımızdan, hər an təşəkkürlü oluruq.

                  Ətrafda gördüyümüz, bütün avtomobil markaları, modelləri, hamı üçündür, amma ki,
                  hər kəs üçün deyil.
                  Xəstəliklər də, hamı üçündür, amma hər kəs üçün deyil.

                  Təmtəraqlı yaşamaq da, hamı üçündür, amma hər kəs üçün deyil.
                  Xoşbəxtlik,  bədbəxtlik,  əlil,  kor  olmaq,  hamı  üçündür,  amma  hər  kəs  üçün  deyil.
                  Gözəl,  yaxşı  bina,  həmin  binanın  hansısa  mərtəbəsində  yaşamaq,  hamı  üçündür,
                  amma hər kəs üçün deyil.

                  Hamı üçün, ölüm var, bir də, ölüm, hər kəs üçün var!
                  Ölüm məqamına, sənin-mənim, bizim - sizin yoxdur, o ölüm məqamı isə, hamı üçün
                  var!
                  Günəşin, işığı və şüası, hamı üçündür, amma hər kəs üçün deyil. (Yarasalara, Gecə
                  quşlarına, işığı, göstərsən də, onların gözləri, görməz olar).

                  Məhdudiyyətlər, mərhumiyyətlər hamı üçündür, amma onlar, hər kəs üçün deyil.

                  Bütün bunlar arasında, iki hal arasında, təşəkkürlər dayanır.
                  Bir  çox,  hallar  arasında,  insan  ancaq,  onlara  baxmaqla,  onlar  haqda  eşitməklə,
                  kifayətlənir!
                  Bütün  gözəlliklərə,  bütün  təmaslara,  bütün  dadlara,  bütün  səslərə,  bütün  canlı
                  varlıqlara, çox vaxt, toxuna da, bilmir.

                  Onlara ancaq, kənardan baxmaqla kifayətlənir.
                  Bütün əşya, predmet, geyimlərə, bir çoxlarına insan, ancaq kənardan onlara baxmaqla,
                  kifayətlənirlər.
                  Bütün  gözəlliklərin  əhatəsində  olan  İnsan,  onların  bir  çoxuna,  ancaq  kənardan
                  baxmaqla kifayətlənirlər.

                  Bir çoxlarına isə, bu Yer həyatda, bilməklə, eşitməklə, öyrənməklə, qane olur.
                  Hər kəs, M. Füzuli, İ.Nəsimi, H. Cavid, E. Kant, F. Nitsşe, L.V. Betxoven, V. A.
   756   757   758   759   760   761   762   763   764   765   766