Page 597 - Vahid Rzayev

595

Kim gətirdi bu xətləri, bu sərhədləri, bu ölçüləri, bu miqyasları?
Axı, ilk insan, Yer üzündə, öz ərazisini, əziz bilirdi, xətli, sərhədli, olmadığını bilirdi!

Xətsiz, sərhədsiz, miqyazsız, müqayisəsiz, Ərazilər arasıni, bilirdi!
Arada olan, arada qalan, mehribançılığı, səmimiyyəti, ondan bilirdi!

Kim gətirdi bu xətləri, bu sərhədləri, bu mərhumiyyətləri, bu fərqləri, bu bölmələri?

Kainat, Sahibi Mütləqinin, Qarşısında, Ətrafında, hər bir, varlıq qarşısında, Xətti yox,
Sərhəddi yox!
Kainat, “O” - nun Ərazisidir, Yaratdıqları arasında, Xətti yox, Sərhəddi yox, Fərqləri
yox!
Bəs, bizim aramızda kim gətirdi, bu xətləri, bu sərhədləri, bu miqyasları!

Bə'zi heyvanat Aləmi, bə'zi quşlar, ərazilərini dəyişsələr də, ancaq Ərazilərini,
dəyişərlər!
İnsanlarsa, biri-birinin ərazisinə, girməmək üçün, xətt çəkib, sərhədd çəkərlər!
Bununla da, bir - birindən, onda “qorundular”, onda bir-birindən, uzaq oldular!

Ərazidə, əvvəldən, azad olan quşlar da, heyvanat aləmi də, İnsan davranışını görüb
də, bəlkə, bu “səbəbdən”, onlar da, dönüb, biri-biri arasına, ərazi, sərhədd xətti,
çəkiblər?
Kim bilir...
İlki, xətsiz, sərhədsiz olan, Yer üzü, ilki, mehribanlıqda olan Yer üzü, Sonu, xətlərlə,
sərhədlərlə, biri-biri arasında, olan, Yer üzü!

İnsanlar isə, bir - biri arasında, xətt çəkdilər, sərhəd çəkdilər!

İnsan və İnsanlıq, onda, biri-birindən uzaqlaşdırdılar!
Sənin, mənim, sizin, bizimə, onda, insanlar, biri-birindən, ehtiyatlandılar!

Beləliklə, Quşlar da, Heyvanat ba, Bitkilər də, bəlkə də, onda, İnsanlardan,
ehtiyatlandılar!
Quşlar, öz yuvalarında, qalmaz, Səhər, Sübh Günəşinin ilk şöləsini gözlər, səhərə
sevinər, səhərlə, səs - səsə verərlər!
Heyvanlar, səhər Günəşini gözlər, Gecədən, çıxdıqlarına sevinərək, üzünü təbiətə
tutar, quşlar pərvazlanar, Canlılar, hərəkət edər!

İnsan, Səhərin açılmasını gözlər, o, da, öz evindən çıxar, təbiətə, həyata, çıxar!
Kimlər gətirdi, bu xətləri, bu sərhədləri, o, İnsanlar arasında, o, bəşəriyyət arasında, o,
xətləri, bu fərqləri...

17.07.2107
***