Page 491 - Vahid Rzayev

489

O, əbədiyyətə, o, əbədiyyətin İşığına qovuşan, o, əbədiyyət İşıqdan, necə ayrılar ki?
Əbədiyyət İşığına qovuşan, əbədiyyətin İşığını, onda, anlayan.

Əbədiyyət İşığını, o, İşığın, əbədi olduğunu, onda, anlayan.
Aləmləri İşıqdan, özünü Zərrədə, o, İşıq payından, bir pay olduğunu, onda, anlayan.

O, əbədiyyətə qalxmadan, o, əbədiyyətə qovuşmadan, o, əbədiyyətdən nə bilər ki?

12.02.2017

***

Məndə - mən...

(Bu yazı mətni, bir kəsə aid deyil. O, ümumidir)
“Mən”, demə, mən deyil, mən də - mən.

Bir İşıq payıdır, məndə olan, məndə - mən.

İşıqdan gəlmişik, İşıq payıdır, məndə - mən.
Onun, işıq payıyam, məndə olan, Zərrə payıdır, məndə - mən.

“Mən”, demə, o varkən, “O”, olacaqkən, o, İşıqdanam, o, İşıqla, məndə - mən.
Qeyd:

“Mən”, olsa idik, ölümsüz olardıq.
Yaranmaq üçün, İşıq - Zərrə payı, gərək.

Yaranmaq üçün, “İşıq payından”, paylıyıq ki, bizə ayrılan, bəxş olunan, daşıdığımız,
o, İşıq - Zərrə payı, (fiziki, “ölümlə”), əbədiyyatə dönüb qayıtmağımız üçündür, “o,
İşığa”, bir də, qovuşmağımız, üçündür.

13.02.2017

***

Həyat - o, bir aləmdir...

“Həyat” heç bir halı, pisliyə, dartmaz.
“Həyat” olduğunu - olduğu kimi, göstərər.

Bu, Yer həyatında, hər bir insan, öz düşüncələrindən, öz davranışlarından, öz
səsləndirdiyi, “öz, musiqi səsi ilə”, öz “rəqsini”, İfa - edər.

Həyat - dəyişməz, dəyişditdirməz.
Bizi, olduğumuz kimi, olan kimi, göstərər.

Belə olmasa idi əgər, həyatın özü, vasitə olmasa idi əgər, bu, Yer həyatı çoxdan özü -
özünü, məhf edərdi, özü məhf, olardı.