Page 486 - Vahid Rzayev
P. 486

484




                  Bəs səbəblər, Harada və Nədədir?
                  Astronomiya  və  Astrofizikasına  istinad  edərək,  Astronomiya  Elmi  belə  bir
                  qənaətdədir ki, Kainat - 15 Milyard il, Bizim Günəş Sistemi və Yer Kürəsi isə, 4,5 -
                  Milyard İldir ki, Mövcuddur!

                  Astronomiyanın, belə bir iddiası da var ki, Gecələr Göydə Gördüyümüz, Ulduzların
                  işıqı, Yüz min il bundan əvvəl, o, Ulduzdan ayrılıblar, onların O, İşığı, indi bizə gəlib,
                  Çatır!
                  Bu Fikir, köklü olaraq Yanlış bir Fikirdir!
                  O,  Səbəbdən  ki,  bütün  Hallar,  bütün  Sür'ət  və  Hərəkətlər  Andadır,  An  -  Ölçüsünə,
                  Sığmaqdadır!
                  Çünki,  hər  Nəyi,  hər  hansı  bir  Predmeti,  Görürüksə  və  ya,  Gecələr  Göydə
                  gördüyümüz  bütün  Ulduzlar  Sistemi,  Vaxrsız-Zamansızlıqda,  bir  An  Görüntüsündə
                  Olduğundan, onları, bu Anda, Öz Anında, Görərik!

                  Əgər Astronomların o, İddiasını əsas Götürsək ki, nə vaxtsa, o, Ulduzlardan Ayrıyan
                  O, İşıq, Yüz Min İldən sonra, Yer Üzünə indi gəlib, indi bizə Çatırsa və biz o, İşığı
                  indi Görürüksə, deməli Kainarda Vaxt-Zaman, Hökm Sürür!

                  Əgər  Kainatda,  Vaxt-Zaman,  Hökm  Sürürsə,  deməli  Tanrı,  Yaradan,  Allahı
                  Çağırışımız da, “O” na Olan, Xirabımız da, Vaxta-Zamana Sığmalı, Olacaqdır!
                  Əgər,  Bu  Gün,  Bu  An,  indiki  Anda,  Tanrını,  Yaradanı,  Allahı  Çağırmış  olsaq  ki,
                  “Tanrım, kömək elə, Tanrım, çox Şükür” - Onda, Çağırışımız “O” na, Yüz Min İldən
                  Sonra, Gedib, Çatacaqsa, onda,  “O”-nu,  niyə  Çağırıb,  niyə  “O”-nu, Narahat,
                  Etməliymişəm ki?

                  Çağırışım, Əgər Yüz Min İldən sonra, ya Eşidilər ya Eşidilməzin, Arasında, (çünki,
                  heç 200-Yüz  il,  yaşamaq  mümkünsüz  olduğu  halda),  Qalacaqsa,  daha,  “O”-nu,
                  Çağırışımın nə Əhəmiyyəti, Qalardı ki?
                  Hər  Çağırışımız,  hər  Nidamız,  hər  İstəyimiz,  hər  Düşüncəmuz,  hər  Gileyimiz,  hər
                  Narahatçılığımız, hər Həsrətimiz, bir Anda, “O”-na Çatar, “O”-na, Bəyan Olar!

                  “O”, və Bütün Kainat, Vaxtsız-Zamansızlıqda Olduğundan, hər Çağırışımız, Vaxtsız-
                  Zamansızlıqdan, “O”-na, Yetər!

                  Bu,  çox  Sadə  Səbəbdən,  bu  Qənaətə,  Gəlmək  olur  ki,  hər  nə  baş  verirsə,  Vaxtsız-
                  Zamansızlıqda, bir Anda, baş Verir!
                  Ölüm, bir Anda, Baş Verir!

                  Daş, bir Anda Yüksəklikdən, Sərbəst, Düşür!
                  Sevinc - bir Anda, Baş Verir!

                  Şad xəbər - bir anda, Baş Verir!

                  Sür'ət və Dayanma - bir Anda, Baş Verir!
   481   482   483   484   485   486   487   488   489   490   491