Page 481 - Vahid Rzayev

479

“Ölüm”, nə kasıbı - kasıb, nə də ki, varlını - varlı, etmir.
Onları, öz aralarında, o, aləmdə, bərabərləşdirir.

O, aləmdə kasıb, “kasıbçılığından”, darıxmır.
Varlı olmuş da, varı ilə, daha qürrələnmir.

“Ölüm”, nə kasıbı - “kasıb”, etmir, nə də ki, dövlətlini - “dövlətli”, etmir.

“Ölüm”, onları, bərabərləşdirir.
Nə, kasıb giley etmir daha, nə də ki, dövlətli qürrələnmir daha.

Çünki, burada daha nə kasıb, bir tərəfə ayrılır, nə də ki, dövlətli bir tərəfə, ayrııır.
Nə “kasıb” var, nə də ki, “dövlətli” var.

Bərabərləşiblər.
Hərə daha, öz dərdindədir, hərə daha, öz aqibətindədir, hərə daha, öz etdikləri ilədir.
31.01.2017

***

İnsan, bütün canlılar, niyə “acırlar” - səbəb nədir?...

İnsan, bütün canlılar, günün hansısa bir mərhələsində, acırlar.
Çox dərin düşünəndə, “acmağın”, səbəbini axtaranda, qəribə hallarla, qarşılaşmalı,
oluruq.
Biz Azərbaycanlılar, Azərlər, “acmaq”, sözü ilə, bədən daxilində baş verən, anatomok
- fizioloji halı, olduğunu - olduğu kimi, ifadə edərək, mə'də daxilində gedən prosesin,
öz adı ilə, “acı dadının”, artdığını, bildiririk.

Mə'də daxili, acılaşıb, “acı” miqdarı, “turş”, miqdarı ilə, bir birlikdə, bərabərləşiblər.

Onda deyirik ki, “acmışam”, yə'ni ki, bədənimdə, acı miqdarı artıb, acmışam. (“ac”
adam, acı - qlı, olur).
Yer üzündə, bütün bitki örtüyü, ağaclar da, suya möhtac, suya, acdırlar.

Daş, qum, dağ, dərə, bütün duzlar, bütün faydalı qazıntılar da, onlar da, möhacdırlar!
Onlar da, nisbi nəmə, ona, möhtacdırlar.

Dünyaya doğulan körpəyə, ilk andan, süd verilməyə, başlanılır.
O, körpəyə, verilən süd isə, kəm şirin, (az şirin), olmalıdır.

Çünki, Ana südü də, şirindir.

O, süd, şirin miqdarını, daşıyır.
O, körpənin, anatomik - fizioloji halında, nə baş verir ki, həmin körpəyə, şirin süd,
vermək, lazım gəlir?