Page 417 - Vahid Rzayev
P. 417

415




                  Bütün, musiqi janrlarında, şe'riyatda, Qəzəldə, Rübaidə, bir həsrət, bir giley, bir İstək
                  hissləri, ifadə olunur.
                  Ritmik,  musiqi  janrına,  rəqs  musiqilərinin  hamısına,  Valslara,  diqqətlə  qulaq  asıb,
                  dinlədikdə də, onların, musiqi tərkibində, şən əhval-ruhiyə, eşidilir.

                  O, musiqi janrları, ritmik ardıcıllıqda, şadlığı, sevinci ifadə edirlər!
                  Amma ki, Azərbaycanın toy məclislərində, gəlin köçürülərkən, mütləq “Vağzalı” adlı,
                  musiqi sədası, eşidilməlidir.

                  Çox maraqlıdır ki, niyə həmin o, Vağzalı sədası, səslənməlidir?

                  Başqa, musiqi sədası, başqa musiqi səsi, eşidilsə, olmaz?
                  Mütləqdir ki, “Vağzalı” səslənməlidir, elə Vağzalı da, səslənir.

                  Toy  yığıncağının  sonunda,  o,  musiqi  sədası,  eşidilən  kimi,  Ana  doluxsulanar,  Ata
                  kövrəlir, Gəlin doluxsulanar, Bəy isə, sakit dayanıb, o, Vağzalı sədasını, dinləyər!
                  Çünki, Ata - Ana ailəsindən, evindən, bəy evinə, gəlin köçür.

                  Amma ki, o, gəlin, heç də, başqa yerə yox, ailədən - ailəyə, köçür.
                  Ata-Ananı, o, toydakıları, o, “Vağzalı” sədası, duyğulandırar!

                  “Vağzalı” sədası, duyğunun, sədasıdır.

                  Azərbaycanda,  toy  şənliklərində  səslənən,  “Vağzalı”  musiqi  sədasının,  İlk  İfaçısı
                  naməlumdur,  onun,  bəstəkarı,  naməlumdur,  o,  sədanın,  səslənmə  tarixinin,  ilki  də,
                  naməlumdur.
                  O, Vağzalı sədasında, mətn yox ki, duyğu sədasi, var!
                  O, duyğu melodiyasıdır.

                  O, incə duyğunu, sözlə, cümlə ilə, ifadə edilməsinə, mətn sığmaz, ona, söz sığmaz,
                  ona sözlər, tapılmaz.
                  Çünki, duyğunu, bütün duyğuları, sözə, hecaya ayırmaq, sığışdırmaq, çox çətindir!

                  O, duyğuları, musiqi səsində səsləndirmək isə, duyğunun özünü, duyğulandırır.
                  Toy yığıncaqlarında, iştirakçıların, iki nəfərin, bir cütün müxtəlif ritm sədası altında,
                  rəqs etmələrinə diqqətlə baxdıqda, belə bir təəssürat yaranır ki, həmin rəqslə, onlar,
                  bir - birindən, ayrılmaq istəmədiklərinin, simvolu, göstəricisini, Bəylə - Gəlinə, bir
                  bildiriş, bir tövsiyə kimi, çatdırırlar.

                  Amma, həqiqətdə, toylarda ifa onunan, bütün rəsq növləri, bəyə - gəlinə pıçıldamaq
                  istəyirlər ki, “ayrılmayın bir - birinizdən”.

                  Hər  rəqsin,  mə'nasında  ifadə  olunan,  “bir,  cütlük  kimin  olun,  ayrılmayın  biri-
                  birinizdən”, xarakteri daşıyır!
                  Yoxsa, toy yığıncaqlarında, niyə musiqi sədaları ilə, rəqslər edilir ki?
   412   413   414   415   416   417   418   419   420   421   422