Page 413 - Vahid Rzayev
P. 413

411




                  Bütün  Kainatlar,  Qalaktikalar,  Zərrələr  Qalaktikası,  İşıq  Qalaktikası,  O,  Sahibi
                  Mütləqin, İşıq Güc, İşıq Tezliyinin, Dayanmayan, Yubanmayan, Tükənməyən, Vaxta
                  - Zamana Sığmayan, bir İşıq Toplum, Halıdır!
                  Bütün Kainat Böyük Partlayışdan Yaranıb!

                  Böyük  Partlayışa  Səbəb,  İşığın  bir  Mərkəzdən (Ekspansiya  -  bir  Başlanğıcdan,  bir
                  Nöqtədən,  bir  İstinaddan),  Gücdə,  Təkanla,  İşığın  Yayılma  Labüdlüyünün,
                  Nəticəsidir!
                  Əgər  ki,  O,  İlkin  Partlayış  Anında,  Kainatlar,  Var  Olub,  Var  Olmaq  üçün
                  Yaradılmasaydı,  O,  İlkin  İşığın  mahiyyətində,  Əbədi  Var  Olma  olmasa  idi, bütün
                  Yaranmış  Küllü  -  Kütlələr,  Cisimlər,  Hissələr,  Hissəciklər  də,  bir  Müddət  üçün,
                  Yaransa  idi  və  sonu,  sonluğu,  “Ölməli”,  “Ölümlü”,  olmuş  olsa  idi,  deməli,  bu
                  Partlayışın,  mahiyyətində,  bu  İşığın  mahiyyətində,  Əbədi  Var  Olmaq  yox,  Sonu
                  “Ölümlü”, Olmalı idi!
                  Onda, O, İşıq, Yaradıcı Varlığın Özünə də, “Ölüm Növbəsi”, (Sahibi Mütləq, O, İşıq
                  Sahibi, məni Bağışlasın) Çatardı!

                  Çünki,  əgər  O,  İşığın  mahiyyətində,  İlkin  çağlardan,  “Ölüm”,  Olsa  idi,  Yaradıcı
                  Qüvvə,  İlkin  halda,  “Özünə”,  O,  Öz,  İşıq  Sonluğuna  da,  Ölüm  Hökmünü,  Vermiş
                  Olardı!
                  Yaradıcılığa, Yaradıcı İşıq, İşıq - Zərrə Var, Amma ki, Ölüm Yoxdur!

                  Bu, Çox Sadə Səbəblərdən, Yer dəyişmə var, “Ölüm” isə, yoxdur!
                  Amma,  İlk  Yer  İnsanı,  İlk  Yer  İnsanından,  Dünyanı  tərk  edən,  İnsan  varlığına,
                  deyilərdi ki,  “Oldu, O,  İşıqdan gəlmişdi,  O,  İşığa  döndü,  qayıtdı,  O,  Yenə də,  İşıq
                  Oldu”.
                  “İşığına Qovuşsun, İşıq Olsun, O, İşığına, Qovuşdu”, deyilərdi!

                  Çox-çox, sonrakı mərhələlərdə, “Oldu, o, İşığa döndü, İşıq Olsun” ifadəsində, “o” -
                  fonemi,  “ö”,  fonemi  ilə,  tələffüz  edildiyindən,  o,  həmin,  “Oldu”,  Sözü,  Kəlməsi,
                  “öldü, getdi, ayrıldı, kimi, pldü daha, ölümə qovuşdu daha”, ifadəsi ilə, “Oldu”-nu,
                  “Öldü”, kimi, ifadə ediblər!

                  Dünyaya, İnsan gəlir, o, gələn insana, “uşaq oldu, uşağı oldu”, (Anaya aid), deyib,
                  sevinirik!
                  Hər hansı bir, hadisə olduqda, soruşulur, “necə oldu, hansı şəraitdə oldu?”, “oldu”,
                  deyirik, amma, bitdi, qurtardı, son oldu, demirik!
                  Bir Anlığa, təsəvvür edək ki...!

                  Kainatda olan, bütün Küllü - kütlələrin, bütün Planetlərin, bütün Kütlə və Varlıqlarda,
                  onlara  İlkdən  ayrılmış,  İşıq  payı,  bütün  Planetlərin  mərkəzində  yerləşmiş,  Nüvələr,
                  təbiətə,  bütün  canlılara,  Ayrılmış  olan,  İşıq  Payı,  İşıq  -  Zərrə  Payı,  vücutlardan,
                  varlıqlardan, bir anda, Ayrıldı!
   408   409   410   411   412   413   414   415   416   417   418