Page 410 - Vahid Rzayev

408

Dəyişilmir, Başqalaşmır!
01.09.2016

***

Ölüm yoxdur, İşıqla - İşığa, çatma, qovuşma, Var...
Dünya Tufanına qədər də, Dünya Tufanından sonrakı mərhələlərdə də, Ur ərazisində,
Azərbaycan ərazisində, bu Dünyadan köçən İnsana, Yas mərasimlərində, çox-çox

Qədimidən, Azərlərdən qalma, bir İfadə, işlədilirdi ki, “İşıqdan Gəlmişdi, İşığa
Qayıtdı, İşığa Qovuşdu!”.
Fərq etmirdi, Kişi, yaxud Qadın, Yas Mərasimləri olsun, hər bir Fərdin, Tanrı İşığı,
(Ruh- İşıq, Zərrə), Payından, Yarandıqlarını bildiklərindən, belə bir İfadə işlədilirdi,
“İşığına Qovuşsun”.

Çox maraqlıdır, İnsanın təbii “ölüm”, halında, anında, bədən temperatur həddi, 30-
32°C, ola bildiyi halda, Tibbdə bu hal, “kritik hal”, kimi hesab edilir!
Amma, bədən temperaturu, 20°C yendikdə, bu daha son hədd, kritik hədd, ölüm
həddi, hesab olunur!

Amma, Tibb elmində, deyilir ki, “cəsəd temperaturu, ətraf mühit temperaruruna
uyğun olur”.

Amma, Temperatur 8-10°C, həddi, vücut üçün, daha son həddir!
Yaranmaq üçün ayrılan, O, İşıq-Zərrə Payı, anilikdə, Kainata, Mütləq Olan, o, İşıq
Aləminə Yüksəlir!

Yə'ni, hər fərdə, ilkdən ayrılan, o, İşıq Payı, İşıq aləminə, Tanrı İşıq aləminə, qovuşa
bilir.
Bu səbəbdən də, Yas mərasimlərində, “O, İşıqdan gəlmişdi, İşığına qovuşdu, İşığına
çatdı”, deyilir!
Bir çox, adlıq mə'nalarının, Mahiyyərlərinə bir o qədər də, fikir vermək, istəmirik!

Çünki, tək bir “Məzar”, yaxud da, ki, “Qəbir”, kəlmə, mə'na daşıyıcılığında, o, adı
çəkilən, “Məzar”, “Qəbir” də, İşıq, Ad, daşıyıcısıdır!
Amma, əslundə, “Ma-Zar”-dır!

O, həmin, kəlməni açdıqda, “Ma”, (Ma-Ma, Mə-Mə), Canlı olan, Yaşadan, Qayğıya
qalan, varlıq “Ma”- hecasıdır, onun mə'nasıdır!

“Zər”, “Zar” isə, İşıq, İşıq Payı, kimi ifadə olunub!
“Qa-bır” kəlməsi, o heç də, hansısa bir xalqa, əraziyə, mənsub deyil, ola bilmir, o,
“Qa” kəlməsi, ümum bir, İşıq anlayışı, daşıyıcısıdır!