Page 279 - Vahid Rzayev
P. 279
277
04.02.2016
***
Durğu işarələri, ədədlər...
Durğu işarələrinin, hər birinin ayrı - ayrılıqda, öz mə'nası var.
O, ilk insan, işarələdi:
Yazda səmada, İldırım çaxdı, o, işıq gücü (!), nida simvolu ilə, işarələdi.
Söz dedi, cümlə dedi, fikri bitdi, nəfəs aldı, o, fikri (.), nöqtə ilə, işarələdi.
Yaz gəldi, Yaza baxdı, cücərən, o, cücərtiyə baxdı, maraq bürüdü, o, cücərtidən nə
bitəcək, onu bilmədi, öz marağına (?), torpaqdan baş qaldıran cücərti forması
simvollaşdırdı, “sual”, dedi.
Oxşar, eyni söz arasına (-), tire işarə simvol, qoydu.
Baxdı-baxdı, söz bitmədi, fikir tükənmədi, o tükənməzdir, o, dayanmazdır, buta kimi
bildi, araya (,), vergülü simvol, işarə qoydu.
Baxdı ətrafa, baxdı bütün aləmə, onun dayanmaz oldüğunu, bir vergül, bir doqquz
simvolu ilə, işarələdi.
Ədədlər ardıcıllığına baxdı, say - saydı, ədədləri, simvollaşdırdı.
Bir “O” - dur, “O” - ndan başlar.
İki, sən və məndir.
Üç, həsrətə yekundur.
Dörd, Kainatın səmtləri, qovuşmağa yollarıdır.
Beş, tükənməyən, başlanğıcdır.
Altı, “O” - nun Kainatı Qurduqlarıdır.
Yeddi, Kainat quruluşunun tamıdır.
Səkkiz, dönər - dolaşar, hardan başlar, oradan qurtarar.
Doqquz, əsasların əsasıdır, onun başlanğıcı, bir nöqtədən başlar, tükənməz,
qurtarmaz, dayanmaz.
O (sıfır), o, dayandırmaz, hər halı, yenidən başlar.
Cızdı, yazdı, yazıya gətirdi.
Saydı, topladı, ədədlər qurdu, ədədlər arasına ədəd simvollar gətirdi, O, ilk Yer İnsanı.
Onlardan bizə, bir çox miraslar qaldı.
05.02.2016