Page 127 - Vahid Rzayev

125

Arılar, quşlar, həşəratlar, Dağlar, yüksəkliklər o Dağların layları da, qatları da, İşığın
çıxma səmtinə baxar, meyillənər?
İnsan onlara baxdı, Özünü tapdı!

Günəşsiz olmaz, işıqsız olmaz!
İnsan da, öz sağını tutdu, sağ qolunu Günəşə uzatdı!

Sağ qol tərəfindən Günəş çıxar, sol qolu tərəfində Günəş batar!

Bütün canlılar iki İşıq arasında qalar!
Sahibi Mütləq İşıq, Günəş İşıq, iki İşıq arasında, İşıqdan Yaranmışıq, İşıqla, İşıq!

(canlı).
O da, Cəhətləri onda tapdı!
Sağ qolu ilə, sol qolu arasını, əsas bildi, arxa tərəfində, İşıq qaldı, Üzünü Kainata, O,
İşıq Səmtinə tutdu!

Gecələr, hərəkətləri, Səmtləri, Bürclərlə tə'yinləşdirdilər, Gündüzlərin hərəkət
səmtlərini isə, Cəhətlərlə istiqamətləndirirdi!
Hələ cəhətlər tə'yin olunmamışdan əvvəl, o, insan, onu əhatə edən ətrafla, gedəcəyi
yolu səmtləşdirirdi.

Necə ki, dağlıq ərazilərdə, dağların daşların laylar, quruluşlar ona yolu
tə'yinləşdirməyə köməkçi, olurdu!

Çöllük, düzəngahlarda otların, kolların Günəşə tərəf meyillənməsi ilə, səhralıq
sahədə, qum təpələri istiqamət göstərərdi!
Ağaclıq, meşəlik sahədə isə, ağacların budaqları köməkçi olurdu!

Gündüzlər, göydə, səmada ulduzları görə bilmədiyindən, öz yolunu onu əhatə edən
ətraf aləmdə, axtarardı!
İlk İnsanlardan və onların, törəmələrindən olan Bəşəriyyət, həmişə, Dörd səmti
axtarıb!

Gündüzlər, gedəcəyi səmti, Günəşə görə, Gecələr isə, Ulduzlara görə, səmtləri
tə'yinləşdirib!
Gecəli-Gündüzlü, Kainatda İlk İşığı, Yaradıcı İşığı və sonda özünü tanıyıb, insan!

İnsan, tapmaq yollarını, həmişə axtarıb, axtarır və axtaracaqdır!

Yol saldı, ev inşa etdi, Günəşi əsas bildi!
Qapı, Pəncərə Səmtini, Günəşə, etdi!

İki, işıq arasını, seçdi!
Qəribə, bir hal da, var!