Page 985 - Vahid Rzayev

983

O, İşığın gücündən, İşıqlılıq həddinin soyuma halında, Zərrələndi.
Həmin Zərrələrin soyuma halında, hər varlıq işığın Zərrə daşıyıcısı oldu.

Onların soyuma həddi arasına, nəmlər yarandı ki, ilkin İstini nizama salıb, bərqərar
etsin.
Suya baxırsan, parıldayır, daşa, torpağa baxırsan parıldayır, dəmirə baxırsan
parıldayır və s. nəyə baxırsansa, parlaq olub, parıldayır.
Suya üz tutub, paklığı çağıraraq.

Biz, İlki çağırarıq, ilkə qovuşmaq istərik, Kainatlara o paklıqla yüksəlmək İstərik və
İlkə yüksəlmək istərik.

Paklıq mövzusu, o, qədər möhtəşəmlik daşıyır ki, Su qarşısında, paklıq qarşısında, bu
səbəbdən, susmaq olmur.
İnsan, sənə uğurlar deyərlər,

"su kimi axar, su kimi qarşınızda heç bir maniyə olmasın", - deyərlər.
Çünki suyun, nəmin, rütubətin, bir o, Zərrələrin, bir də o, İşığın qarşısında, heç bir
maniyə dura bilməz.

Kim Yer üzünə gələli, ovcunda dən, dənə, tum, toxum gətirdi, səpdi Yer üzünə?
Su gəldi, Suda gəldi...

Yaddaş gəldi, Suda gəldi, o Su, gətirdi.

Bitkiləri, yaşıllıqları, cücərtiləri, bitənləri, bitəcəkləri, Su özündə, gətirdi, Su da, onun
özü də, cücərtdi, o, bitirdi, o, ucaltdı!
Kim ovcunda, dən, toxum, bitki, tum, tingə, ağac, gətirdi ki, Yer üzünə?

Hər Qitənin öz bitkisi, hər Cəhətin (Şərq, Qərb, Cənub, Şimal), öz rəngi, hər səmtin
öz cücərtisi, öz tingəsi, öz forması, öz dadı, öz rəngi, öz ətri, hər birinin ayrı - ayrı, öz
quruluşu.
Kim ovcunda, dən gətirdi ki?
Amma ki, Yer üzündə, onlardan bəhrələndi.

Yer üzündə insan, bütün Bəşəriyyət, nələrdən bəhrələnmədi ki?
İnsan, Yer üzünə nə verdi ki?

O, nə etdisə, Yer üzünə etdi, amma ki, o, insan, Yer üzünə nə verdi ki?

O, Yer üzündən bəhrələnə - bəhrələnə, o, bəhrələndikcən də, heç doymadı, nə bu, Yer
aləmindən, nə də ki, bu, Yer üzündən...
Onda deyildi ki...:

Paklıqla,
Əqli Paklıqla,