Page 622 - Vahid Rzayev

620

Milyon illərdir, bütün Bəşəriyyəti, bir sual düşündürüb, “mən Tenqrini, Tanrını,
Yaradanı, Allahı niyə görə bilmirəm?”.
İnsanın, Göz görmə sü'rəti, onu əhatə edən Aləmdə, kütlə, cisimləri, varlıqları, onların
hərəkət sü'rətlərinə mütənasib olaraq, görməsi üçün, bəxş edildiyinin, səbəbindəndir!

Əgər insan, canlı, 16-vahid sü'rətindən artıq, deyək ki, 64 - vahiddən və daha artıq,
görmə sü'rəti ilə, Bəxş edilmiş olsa idi, onda İnsan, rahatçılıqla, O, Nur Qədərini,
görmüş olardı!
O, İşıq, Zərrə Varlığı və Halı, Gizli Deyil, bu hallar Kainat Qanunu, Hərəkətlər
Qanununun, mütənasibliyindədirlər!

06.08.2017
***

Var olduq...
Ancaq var olub, Var olmaq üçün, Var olmadıq!

Aləmləri, tanıyıb -düşüncələrimizdən,

düşünmək üçün,
Var olduq!

Bir - birimizə, Kainatın Özünə, Onda ehtiyaclı olduq!
06.08.2017

***
“O, Can alan Əzrail, Nədir ki, bu, İgid canını, apara?”...

Yer üzündə, ilk İnsan törəməsi, uzun müddət yaşayardı, “Qocalmadan” da, Yer
üzündən köçərdi!
Yer üzündə, yaşadığı müddət ərzində, həmişə, cavan görkəmdə olardı.

Yaşadığı müddət isə, min illərlə, davam edərdi!
Belə bir, uzun ömürlülükdə, bir arzu, bir istək var idi, o, da, Ölümsüzlük idi!

Bu isə, Yer üzündə, burada, Əbədi Həyat, istəyindən, irəli gəlirdi!

Uzun ömürlülük, bu mümkün idi!
Amma ki, “Ölümsüzlük”, bu isə, mümkün olmayan, mümkünsüzlük, idi!

Çünki, İşıqdan Gələn, bir Zərrədə Törəyən, Bəşər övladı, İnsan, öz İlkinə, O, İlkin
İşığına, Qayıtmalı idi!
Bu, Qayıdışlar, Kainatda dəyişməz, təkminləşməz bir Qanun, idi!

Uzun ömürlülük və həmişə “cavan”, görkəmində qalma isə, onun, öz səbəbləri var
idi!