Page 624 - Vahid Rzayev
P. 624
622
O, İlk İnsanın, yaşadığı, əhatəsində olduğu o, dövrü xatırladır ki, “o, dövür Qızıl kimi
parlaq bir dövrün, Parıltısına, biganə qaldıq, indi isə, O, Qızıl çağların, O, Qızıl
Dövrün, həsrətində qaldıq”, mə'nası daşıyır!
Bununla yanaşı, görkəmini dəyişməyən, həmişə “cavan” görünən, Yer adamının,
mə'də-bağırsaq sisteminin, traktının, tədricən dəyişilərək, onun, sür'ətlə, yaşlaşmasına
gətirib, çıxara bildi!
Uzun ömürlülük və həmişə “cavanlığa” səbəb isə, o anatomik vücudlarda Yoğun
bağırsaq, Tibbdə, tibbi adı, “İntestinum crassum”, təmamı ilə, olmadığından o, dövrün
insanları qocalmadan həmişə “cavan”, görkəmdə qalırdılar!
Tədricən, bağırsaq sistemində “Yoğun bağırsağın”, inkişafı o, insanın, ömür
müddətini, həmişə cavan görkəmini, sür'ətə dəyişməyə, vaxtından əvvəl, “Yaşlı
görkəminə”, gətirdi!
Milyon illərlə, davam edən, o, Cavan “Görkəm”, tədricən anatomik-bioloji varlığın,
görkəmini, dəyişməyə gətirib çıxara, bildi.
Bu, vaxtından əvvəl “yaşlaşma”, “qocalma”, anatomik-bioloji dəyişilmələr,
Qadınlarda sür'ətlə, Kişilərdə isə, mərhələli şəkildə, dəyişikliklərə, uğraya bildi!
Mətləbdən, uzaqlaşmayaq!
Dədə, QorQud Dastanında, “Dəli Domrul”, personajı var!
O, Dəli Domrul, insanların rahat keçdiyi çayın üstündə, körpü quraşdırır!
İstədiyini o, körpüdən keçməyə buraxır, istəmədiyinin qarşısnı kəsir, körpüdən
keçməsinə imkan vermir!
Bir köç gəlir, Dəli Domrul, köçün qarşısını kəsir, yol vermir!
Deyir, “sabah keçərsiniz, bu gün olmaz!”.
Köç çayın o biri sahilində, gecələməyə məcbur, olur!
Gecənin yarısında, o taydan, köç içərisindən hay qopur.
Dəli Domrul, körpüdən keçib, köçün içərisinə gedib, soruşur ki, “bu nə haydır?”.
Cavab verirlər ki, “Bir, İgid ölüb”.
Dəli Domrul soruşur ki, “ölüm nədir, o, igid ölüb nədir, kim öldürə bilər, bu igidi, bu
cavanı?”
Cavab verirlər ki, “O, Can Aparan, Əzrail öldürdü, bu İgidi!”.
Domrul deyir ki, “O, nə Əzraildir ki, bu İgidi öldürə bilsin! Gəlsin, məni də, öldürsün
görüm! Ona, bir Əzrail göstərərəm ki, insanlardan, Uzaq Durar!”.
Domrul qayıdır, öz alaçığına!
Bir vaxt keçəndən sonra, baxır ki, gecə, budur başı üzərində, bir Varlıq dayanıb!