Page 383 - Vahid Rzayev
P. 383

381




                  Onun,Tərcüməsi yoxdur,
                  Onun özü elə, “Amindir, Əmindir!”.
                  07.08.2016

                  ***


                  “O, Can alan Əzrail, Nədir ki, bu, İgid canını, apara?”...

                  Yer  üzündə,  ilk  İnsan  törəməsi,  uzun  müddət  yaşayardı,  “Qocalmadan”  da,  Yer
                  üzündən köçərdi!
                  Yer  üzündə,  yaşadığı  müddət  ərzində,  həmişə,  cavan  görkəmdə  olardı
                  Yaşadığı müddət isə, min illərlə, davam edərdi!

                  Belə bir, uzun ömürlülükdə, bir arzu, bir istək var idi, o, da, Ölümsüzlük idi!
                  Bu isə, Yer üzündə, burada, Əbədi Həyat, istəyindən, irəli gəlirdi!

                  Uzun ömürlülük, bu mümkün idi!

                  Amma ki, “Ölümsüzlük”, bu isə, mümkün olmayan, mümkünsüzlük, ldi!
                  Çünki, İşıqdan Gələn, bir Zərrədə Törəyən, Bəşər övladı, İnsan, öz İlkinə, O, İlkin
                  İşığına, Qayıtmalı idi!

                  Bu, Qayıdışlar, Kainatda dəyişməz, təkminləşməz bir Qanun, idi!
                  Uzun ömürlülük və həmişə “cavan”, görkəminə qalma isə, onun, öz səbəbləri var idi!

                  İlk  İnsan  və  ilk  insan  törəməsinin,  mə'də-bağırsaq  Sistemi,  traktı,  onu  əhatə  edən
                  Mühitə uyğun olaraq, anatomik-bioloji varlıq əsasına, uyğun idi!
                  Onu əhatə edən Aləm, mühit, Subtropik olub, qidası, qidalanması da, dənli, paxlalı,
                  bitkilər, müxtəlif, təbii meyvələr, yer cücərtilərindən, ibarət idi!

                  Onların, özlərini əhatə edən bu Yer Aləmi, bu Təbiət, bu bitki örtüyü və Zənginliyi,
                  onlara Bəxş olunan bir Həyat, onların, ancaq var olmaq üçün, Var idi!

                  Sevinib, Sevinmək üçün olan, Yer Həyatında, Yaşam müddətində, şad, rahat, xoş bir
                  müddətdə olmaqdan, ibarət idi!
                  O, İnsan, ondan Sonrakı İnsan, ətrafına baxıb, bu Zəngin təbiət Aləmində, onlardan
                  bəhrələnə-bəhrələnə,  özündə  o  qədər  rahatçılıq,  arxayınlıq  yaratmışdı  ki,  bunlara,
                  “mənimdir”, “mən”, dedi.

                  Bu münvalla, Bu Yer İnsanı, daha öz ətrafına, e'tinasızlıqlar, əzmək, dağıtmaq, zorla
                  dəyşmək,  həmin  o,  Subtropik  əhatəsini,  o,  Ağac,  Bitki  örtüyü,  tədricən  azalmağa,
                  qıtlaşmağa, Təbiətin də, tədricən Dəyişməsinə, daha o, zəngin olan, dənli bitkilərin,
                  müxtəlif meyvələrin, bolluğu da, azalmağa başladı!
   378   379   380   381   382   383   384   385   386   387   388