Page 343 - Vahid Rzayev

341

niyə cismani əzab verir, niyə özünü narahat edir? Sakit dursun ki, hər şey səbr
üstündədir.
Səbri mehribançılıq gətirəcək, azad olacaq qaranlıqlardan. Azad olacaqsa, - İşıqlar
içərisində İşıqları görəcək, varlıqlar içərisinə qalxacaq.

Darıxma bu gün ki, “yoxdur”, “alınmır”, “bu niyə belədir?”. Niyə darıxırsan? – indi,
hələlik, bu qədər yığıb (öz tale yükünü). Bir balaca səbrli olsun, qaranlıqdan özünü
birinci növbədə azad eləsin, - onlar da alınacaq. Qaranlıqların bir qismi insanın
təfəkküründəki şübhələrdir, istəməməyidir, özünü İşıqlığa qaldırmağının ona çətin
gəlməyidir.
Yaxud, “mənim 3 külqabım var, qoy, Fikrətinki olmasın. Gedim bu 3 külqabının
yanına 2-3-ünü də alım gətirim, qoy, Fikrətin heç nəyi olmasın”. Nooldu? – bu, belə
olmaz ki!.. Onda eqoistliyi başlamış olur. Beləliklə fikirləşəcək ki, “özümü haraya
dartım ki, ta, elə məndən olmasın bu ətraflarda”. İnsanın varlığının olması üçün ətrafı
lazımdır. Bu ətraf o deyil ki, yalnız qohum-qardaşı, oğul-uşağı, dost-tanışı olsun, -
vəssalam! Onda qaranlıqlara özünü daha da sürükləmiş olar. O, varlıqlar içərisindən
gəlib bu dünyaya. Yoxsa, fikirləşsə ki, “əh! Fikrət qaradır, Vahid bozdur, o birisi
sarıdır, digərinin gözü belədir-elədir.., elmlidir, elmsizdir..” Onun elmliliyini, ya
elmsizliyini niyə mühakimə edir ki, - hərənin öz anlmaq qədəri vardır. İndi, hələlik,
bu, o qədər dərk eləyir.

Elmi azdırsa, - kömək eləsin, o da qalxsın, dərk eləsin. Əgər, onun elmi yoxdursa, -
narahat olmasın, - çoxdan çoxu o da öyrənsin. Əgər, alimdirsə, akademikdirsə, vallah,
gedərəm onun qapısına! Soruşaram ki: “axı, mən, misal üçün, bu kulqabının burasını
dərk eləyə bilmirəm; səndən heç bir başqa şey istəmirəm, təkcə bunun bu hissəsini
mənə anlat”. O da çox sakitliklə dərk elətdirir ki: “bu, özü-özlüyündə elə bir varlıqdır
ki, burası, bu hissəsi olmasa, varlıq yarımçılıqda qalmış olur”. Nə itirmiş olur? –
bayaq kulqabının orasını dərk eləyə bilmirdisə, indi onun həndəsi formasını da,
kristallarını da, mexanikasını da, lap elə dinamikasını da dərk edib, ümumilikdə,
Kainatı dərk etmiş olur. Deməli, istər o akademikə, istərsə də küçədə oturub o saqqız
satana minnətdar olmalıyıq ki, onların hərəsi bir varlıqdır, bizim ətrafımızdadırlar və
bütövlükdə Vəhdətdəyik.

Böyük Yaradanın hər Deyiminin fəlsəfi forması, fəlsəfi cəhətləri var. Bu fəlsəfəliyə
qalxmaq üçün öz düşüncən ilə yerdən bir balaca qalxmaq, ayrılmaq lazımdır.
Yaranış haqqında söhbət
22.05.2016

***
- Necəsən?

- Eh, nə bilim... elə “Olduğum”, kimiyəm...