Page 32 - Vahid Rzayev

30

baxdı, maraq başladı, “nədir bu torpaqdan baş qaldıran, bu cücərtilər”- onun oxşarını
işarələdi (?), ona, “sual” dedi, sual kimi, işarələdi.
Sözlə, söz arasını, fasiləli olduğunu bilib, onu bir xətlə işarələdi (-).

Fikrini, sözünü dedi, dayandı, fikir bitdi. Yeni fikri deyənəcən, onu nöqtələdi (.).
Nöqtə, sonmu?

Nə düşündüsə, necə düşündüsə, onları maraq işarəsi ilə, işarələdi!

Bir işarəni isə, tapmadı, “bu daha sondur”- deyilə biləcək, o, işarəni, tapmadı.
Sözmü son, Düşüncəmi son, Cümləmi son, Həyatmı son, Günmü son, Gecəmi son,
Təbiətmi son, daha nələr və nə, son?

O, “sonu”, ola bilməyən, o, işarəni tapmadı!
O, olmayanı, tapa bilmədi, onun işərisini də, göstərə bilmədi!

Kainata baxdılar, “Kainat Sonsuzdur” dedilər, amma, Kainatın Öz Sonudur, bax, onu
deyə bilmədilər!
“Sonu olmayanın”, “Son”, olmayanın, işarəsi də, olmaz!

O, “Əbədidir” deyildi, amma, “O”-nun da, bir Sonu Olacaq, heç deyilmədi!

Ola bilməyəni də, işarə ilə, simvolla da, işarə etmək mümkün, olmadı!
Yoxdur belə bir İşarə, belə bir Söz, belə bir Düşüncə, belə bir Simvol və s. ona,
“sondur daha, Kainatın, bütün hərəkətlərin, sonudur daha”, deyilə və onu da, O, işarə
ilə də, İşarə edilə!

Sonsuzluq işarəsi var, o, “işarə”, ədədlər üçün, deyilir!
Kainatın, özünün Sonudur, işarəsi gətirilmədi, gəlmədi!

Çünki, O, Olmayanı, gətirmək də, olmadı!
06.06.2015

***
Bizim, Yer kürəmiz, Kainatdan necə görünür?

Bizim, Yer kürəmiz özümüzə, yaxından gördüyümüz kimi, görünür.
Qalaktikadan, başqa cür görünür.

Meqaqalaktikada isə, təmami ilə, başqa bir görkəmdə, başqa bir məsafədə, görünür!

İşıq Qalaktikasından isə, təmami ilə, Mikrondan da, çox kiçicik, görünür, Yer
kürəmiz!
İndi baxaq, diqqət edək, öz çağırışlarımıza, öz istəklətimizə!

Çünki, o səbəbdən ki, nə istəyiriksə, üzümüzü Kainata tuturuq, istəklərimizi isə,
Kainat Sahibindən, istəyirik!