Page 194 - Vahid Rzayev
P. 194

192




                  Hər bir hal, hər bir say, hər bir ardıcıllıq, hər bir dövr, hər bir təkrar, dənə - dənə.
                  Niyə də, olmasın axı, Tək-tək, dənə - dənə?

                  Günəş ətrafında, planetlər də, tək - tək, dənə - dənə.
                  Günəş ətrafında, canlıları ilə birlikdə olan, tək bir planet, Yer planeti, o, da, o, dənə -
                  dənələrin arasında, elə, bir dənə.

                  Varlıqlarların, biri-birinə, bənzəri olmaz, oxşarı olar, o, da ki, dənə-dənə.

                  Eyni sima, eyni görkəm, eyni kütlə, eyni varlıq, eyni cisim, eyni gecə, eyni gündüz,
                  bir - biri ilə, eyni olmaz, amma ki, olar ayrı - ayrı, dənə -dənə.
                  Çünki, onların da, hər biri, ayrı - ayrı, dənə - dənə, onlara baxdıqda da, onlar da, bir -
                  birindən, fərqlənməz.

                  Amma ki, yenə də, olar hər biri, ayrı - ayrı, dənə - dənə.
                  30.10.2015

                  ***
                  Həyat, İşıqsız, susuz, olmaz...

                  Bizi,  əhatə  edən  aləm  içərisində,  bütün  ardıcıllıqlar,  davamiyyətlər,  biri-birini  əvəz
                  etmələr, dəyişikliklər, bizim gözümüz qarşısında, baş verir.
                  Eyni zamanda da, onları, görə bildiyimiz, halların, əhatəsindəyik.

                  Bir çox hallara, bir çox ardıcıllıqlara, bir çox varlıqlara baxırıqsa da, amma nəyin necə
                  olduğunu, niyə belə olduğunun fərqinə varmırıq.
                  Bu,  yer  həyatının,  Yer  kürəsinin,  susuz,  İstisiz,  İşıqsız  növcud  olması  da,
                  mümkünsüzdür.
                  O,  halda  ki,  canlı  aləmin  İnkişafı,  törəməsi  və  törədicisi,  bu  əsas  məvhumlardan,
                  asılıdır.

                  Bu halların, müşahidə olunmasına isə, göz spektrinin, görmə tezliyi, bunlar, bizə bəxş,
                  edir.
                  Əgər, göz görmə sür'ətini artırmağımız mümkün olsa idi, onda, Yer kürəsində olan,
                  bütün məvhumların su içərisində, su əhatəsində olduğunu, görərdik.
                  Oda, atəşə, tonqala, ocağa, istiyə, istilik ayrılmalarlna baxdıqda, o, isti kütləsi, sanki,
                  rəvan - rəvan, həlim - həlim, hərəkətli axmadadırlar.

                  O hal, ancaq İşıq şüası əhatəsində, İşıqda, rahatçılıqla görünə biləndir.
                  Qaranlıq isə, bu fiziki halı, öz qaranlığında, gizlədə biləndir.

                  Oda, atəşə, alova duqqətlə baxdıqda, o, İstilik miqdarı, göz önündə, sanki dalğavari su
                  kimin, axırlar.

                  İnsan, canlı, qış mövsümündə, nəfəs aldıqca, nəfəs verdikcə, onun nəfəsindən ancaq,
                  “buxar”- ayrılır!
   189   190   191   192   193   194   195   196   197   198   199