Page 854 - Vahid Rzayev
P. 854

852




                  Doğulan andan isə, o, bir mühitdən, başqa bir mühitə, daha da zəngin bir, hava qatı
                  mühitinə, keçir.
                  Bu səbəbdən, körpənin ilk “ağlaması”, yer aləminin, hava şərtlərinə, uyğunlaşmasıdır.

                  Bəs o, körpə uşaq, niyə bu yer həyatına, “ağlamaqla”, gəlir?
                  İlkdən, səslə ağlaması, özünün diri, sağ, canlı olmasını, bildirir.

                  Ən  əsas  səbəb  isə,  ilk  “ağlamaqla”,  onun,  bir  mühitdən,  başqa  bir,  mühitə  keçmə,
                  anıdır.
                  Bütün      canlı    varlıqlar,    rüşeyim,      embrion      halında,     Kainata,     bağlanır.
                  Kainatdan isə, ona aid olan, bütün İnformasiyaları alır, onlara hazırlıqlı, olur.

                  Yer aləmində isə, bu hala, “dərin yaddaş”, deyilir.
                  Körpənin, (dərin yaddaşına görə), ilk ağlaması, bədənində, vücudunda toplanmış, acı
                  və şor miqdarını, nəfəs aldıqca, o, hava miqdarı ilə, tənzimləməyə, başlayır.

                  Amma  ki,  İnsanlar,  bütün  bəşəriyyət,  o  vaxt  ağlayır  ki,  düşdüyü  şəraitə,  eşitdiyi
                  hansısa, bir bəd, faciəvi xəbərdən, ağlamağa, başlayır.
                  Bədəndə, vücudda, varlıqda, o, an nə baş verir ki, İnsan, ağlamağa başlayır?

                  Eşitdiyi hadisədən, anilikdə, bədəndə daşıdığı, acı ilə, şor miqdarı, kəskin olaraq, artır.
                  Bu,  anilikdə  artan,  şor,  acı,  miqdarını,  vücudun  özü  tənzimləmək  üçün,  şirin
                  miqdarını, bərabərləşdirmək üçün, gözlərdən, o, miqdarda, su ayrılır, axır.

                  Və yaxud da, əksinə olaraq, sevinc halında da, İnsan gülməkdən, gözlərindən, yenə
                  də, yaş axır.

                  Kədərlənəndə, acı, şor, miqdarı artır, kəskin sevinəndə isə, kəskin şirin miqdarı, artır.
                  Bu, iki halı, bədənin, dad yaddaşını, nizama gətirməyə, gözlərdən axan su miqdarı,
                  nizamlayır, tənzimləyir.

                  Bütün, canlı varlıqlar, bitki örtüyü, kütlələr, cisimlər, dörd dad, daşıyıcısıdır.
                  Acı, Turş, Şirin, Şor!

                  Bütün bəşəriyyət, dord, dad yaddaşı, daşıyıcısı və yaddaşındadır.
                  Acı, Turş, Şirin, Şor!

                  Bütün  İnsanlar,  xəstələnəndə,  xəstə  halında  olanda,  “ürəyi”,  iki  meyvədən,  birini,
                  İstəyər.
                  Ya, alma istəyər və yaxud da ki, Armud.

                  Dərin, yaddaşına görə, alma istəməyi, Kainatda olan, bütün planetlərin, birgə, rahat
                  hərəkətinə, rəvan, qoşulmaq istəyər.
                  Armud istəyi, bədəndə su, duz miqdarını, “qızdırmış”, qanın, tənzimləməsini, istəyər.

                  Daş Duz, özü də, dord dad, daşıyıcısıdır.
   849   850   851   852   853   854   855   856   857   858   859