Page 204 - Vahid Rzayev

202

Torpaqda, yoxdur şirin.
Yağış sularında, yoxdur şirin.

Qarda, buzda, yoxdur şirin..
Duzda, yoxdur şirin.

Ana, Südü də, şirin.

Qəribədir, bəs hardan gəlir, ortada dayanan, bu şirin?
Bütün, o, dadları, şoranları, acıları, neytrallaşdırıb, onları sonda şirinləşdirən, o, şirin,
hardan gəldi, bu, “şirin?”.

Həyat, şirin!
Ömür, şirin!

Münasibətlər, şirin!
Sevgilər, məhəbbətlər, şirin - şirin!

Arada, dayanıbdır axı, bu şirin!

Göz, nə?
Ürək, nə?

Könül, nə?
Qəlb, nə?

Bunları biri-birinə bağlayan isə, o, şirindir.
O, şirin, nə şirin?

O, “şirin”, arada dayanan, onları, bir - birinə bağlayan, bir İstək, bir məhəbbət, bütün
istəkləri, şirinlə istiliyə çevirib, (şirin, istəklərə çevrilmə, məqamıdır), onlarla, bir -
birlikdə, olandır.

06.11.2015
***
Gecə - gündüz...

Yer üzü bölünübdür ikiyə, bir yarımkürə yatarkən, bir yarımkürə, oyanır.

İnsana baxırsan, yatmağa hazırlaşır, uzanır yerinə - yatağına, bir azdan yuxlayır.
İnsan, canlı öz vücudunda, nəyi isə bağlayıb, nəyi isə açır ki, yuxlasın?

Yox, nə açır, nə bağlayır, nə də ki, özünün bədən fəaliyyətini, dayandırır.
Amma ki mütləq, yatır, yuxlayır.

İnsan, səkkiz saat, (norma), yatır, yuxlayır. 16 - saat oyaqdır!
Yə'ni ki, bir sutka, 24 - saatının, 8 - z, saatlnı yatır, 16 - ı saatını, öz işlərinə sərf edir.