Page 59 - Vahid Rzayev

57

Bunlar aparıcı Kainat elmi olmaqla yanaşı, dəqiq Azərbaycanın o Bürclər ərəfəsinə
istinadən, coğrafi ərazisini bildirsin.
Müxtəlif bürc adlarının başlanğıc adlığı simvol işarələrlə, güzgü effektlərində,
gizlədiliblər.
Amma yer üzünə gələn Hz. Zərdüşt Kainat Elmini gətirməklə, olan bürclər
istinadlarına bir balaca dəqiqlik gətirdi.

Azərbaycan ərazisindən, Astronomiya, Riyaziyyat, Həndəsə, Fizika, Fəlsəfə kimi
elmlər sür'ətlə, yayılmağa, mənimsənilməyə başladı.
Bu səbəbdən Hindistandan, Uzaq şərqdın, Avropadan Azərbaycan ərazisində o
elmləri öyrənməyə bötük axın baş verdi.

Zərdüşt tə'liminə görə Günış ətrafında 9-planetin hırəkərdə olduğunu və onların
ardıcıl Astronomik vaxt vahidlərini və astronomik Bucaqları mə'lum oldu.
Bu səbəbdən Azərbaycan ərazisində müxtəlif yerlərdə indiki “Qız qalası”-
adlandırdığımız Rəsətxanalar inşa edilməyə başladı.

Amma günəş ətrafında planetlərin hərəkəti modeli indiki “Qız qalası”nın yuxarıda
açıq sahədə (o sahəyə mərkəzdən daxil olmaqla, o çox çətin arxutektura elementi
sayılmaqla “Günəşi”- simvolizə edirdi) Günəş mərkızdə olmaqla 9-planet onun
ətrafında hərəkərdədirlər.
O, 9-planetin hərəkət trayektoriyalarını və qəqiq vaxtlarını, qala daxilində 4-
mərtəbəyə bölməklə və hər mırtəbədə müxtəlif bucaqlarda “pəncərə İşıq, işarə”-
etməklə Günışə mütənasib olan, müəyyən gün ərzi vaxtında, hansı planetin adlığı ilə
özlüyünü tə'yinləşdirmək mümkün idi.

Müxtəlif hərbi yürüşlər vaxtı Azərbaycan ərazisində həmin “qız qalası” -quruluşunda
olan rəsədxanalar bilərəkdən yerlə yeksan edilirdi.
Neptun, Pluton çox sonralar H.Tusi dövründə Günəş sistemi ətrafına daxil edildi.
Çünki o planetlər biləvasitə Günış ətrafında, Andrameda spiral vari, hərəkətinə daxil
olmayan bir sistem kimi qəbul edilib.

Yer planetindən başqa, Günəş ətrafında olan planetlər “passiv”-planetlərdir o
səbəbdən ki, nüvə passiv olduğundan ilkin su kompomenti yoxdur, planet səthinə su,
qalxmır.
Günəş ətrafında birinci planet Merkiridir, əgər ki, Günəş istisi əsas olsa idi, o Merkuri
planeti həddindən artıq dərəcədə, qızmalı, yanmalı idi.

Astronomlar, astrofiziklər o planet səthinin sabit temperaturda olduğunu bilirlər.
Nəticə ondan ibarətdir ki, Günəşdən ayrılan “Şüa-zərrə”- onu əhatə edən planetlərin
“Qövs işıq sınması”- baş verir ki, tək bizim planetdə sərhi temperatur hıddi 40-60,
dərəcə istilik həddini aşmır.